امروز خانم حسن پور معاون فرهنگی مرکز مدیریت برایمان حدیثی

زیبا را باز گو کرد که خیلی برایم شیرین بود ایشان فرمودند:

راوی هم عصر امام رضا علیه اسلام حسن بن جهم بود روزی خدمت

مولا رسید از ایشان خواسته ای داشت ،گفت:آقا مرا از دعای خودت

محروم مکن، امام فرمودند: آیا تو فکر می کنی تو را از دعای خیرم

محروم می کنم؟کمی فکر کردم با خودم گفتم او برای شیعیان دعا

می کند و من هم از شیعیان او هستم لذا به امام عرضه داشتم:نه!

شما مرا فراموش نمی کنید، امام باز هم سوالی پرسید:از کجا فهمیدی

من تو را فراموش نمی کنم؟

حسن بن جهم می گوید:من از شیعیان شما هستم و شما برای شیعیانتان

دعا می کنید.

فرمود: آیا راه دیگری هم به نظرت می رسد که متوجه شوی که من

تو را دعامی کنم؟ گفتم: نه، راه دیگری به نظرم نمی رسد.

امام فرمودند:هر گاه خواستی ببینی جایگاه شما نزد ماچگونه است

ببین جایگاه ما نزد شما چگونه است؟

امروز اگر خواستیم بدانیم مهدی فاطمه ارواحنا فداه چقدر بیادمان بود

بنگریم ما چقدر برای فرجش دعا کردیم؟چقدر فکرش بودیم و برای غم

نبودنش چقدر اشک ریختیم؟ به قول دوست عزیزی که می گفت:

“چقدر هوای نبودنت سرد است مولا ،سرد”

نوشته ی: م . ی