بلاهایی که از روی نادانی، خودمان بر سر خودمان می‌آوریم

?در این که هیچ کس دشمن خودش نیست و هر فردی دوست خودش می‌باشد تردیدی نیست، زیرا که حبّ ذات، غریزی انسان است. هر کوششی که انسان می‌کند به سود خود و به منظور تحصیل سعادت می‌کند، نه برای زیان و بدبختی.

?دشمن به دشمن آن نپسندد که بی‌خرد
?با نفس خود کند به مراد و هوای خویش

?انسان اگر بشنود یک نفر خودش را عمدا از بام پرت کرد یا در آتش انداخت یا چاقو را برداشت بی‌جهت سر و صورت و اندام خودش را زخمی نمود، تعجب می‌کند و می‌گوید شخص عاقل این کارها را نمی‌کند، در صورتی که اگر درست و از روی بصیرت در روش زندگی که غالب مردم انتخاب کرده‌اند دقت کنیم می‌بینیم کارهایی می‌کنند و سخنانی می‌گویند که ضررش برای خودشان از چاقو خوردن و توی آتش رفتن بیشتر است اما نمی‌فهمند.

? استاد مطهری، حکمت‌ها و اندرزها، ج۲ ص۳۶-۳۵