در ابتدای کتاب معراج السعاده چنین آمده است :

شناختن نفس ، مقدمه ی شناخت خدا

بدان که کلید سعادت دو جهانی ، شناختن نفس خویشتن است زیرا آدمی با شناخت خود بر شناختن آفریدگار خود اعانت می نماید .چنان چه حق تعالی می فرماید :

« سَنُرِیِهِم آیاتِنا فُی الافاق  وَ فِی اَنفَسِهِم حَتّی یَتَبَیَّنَ لَهُم اَنَِهُ الحَقَّ»(سوره فصلت ،آیه 53)

یعنی : زود باشد که آثار قدرت کامله خود را در عالم و در نفس هاشان به ایشان بنمایم ، تا بر ایشان معلوم شود که اوست پروردگار حق ثابت»

و از حضرت رسول صلی الله و علیه و آله روایت شده است :

« مَن عَرَفَ نَفسَه فَقَد عَرَفَ رَبَّه » یعنی : که هر کس نفس خود را بشناسد ، پس پروردگار خود را می شناسد.

و این خود ظاهر و روشن است که هر کس نتواند خود را بشناسد ، به شناخت دیگری چون تواند رسد ؟ زیرا هیچ چیز به تو نزدیک تر از تو نیست . چون خود را نشناسی ، دیگری را چون شناسی؟

تو که در علم خود زبون باشی

عارف کردگار، چون باشی؟