خدایا ! از همه چیز و همه کس شرمنده ترمنم.

خدایا ! از آفتاب ، از ماه ، از ستارگان ، از انس و جن و حتی از شیطان شرمنده ترم

که همه در کارخود استوارند وبه آن چه که برایش آفریده شده اندعمل می کنند

.ولی این سست عهد چه ناپایدار است ، چه پیمان ها که با توبستم و شکستم …

خدایا شرمسارم، تودستم بگیر.

«فرازی از وصیت نامه ی شهید رحیم جباری»