«هنگامى كه رهسپار آن ديار شد و پى برد كه دست از ياريش كشيده ‏اند»

امّا بعد؛ اى مردم، هلاكت و اندوه بر شما باد! كه با آن شور ما را  خوانديد تا به فرياد شما رسيم، و ما شتابان آمديم، با همان شمشير كه پيش از اين در دستان ما بود بر سر ما كشيديد، و آتشى كه بر دشمن خود و شما افروخته بوديم بر ما افروختيد!

يك پارچه بر ضدّ دوستان و كمك دشمنتان گرد آمديد، با اينكه آنان نه رفتار عادلانه‏اى با شما داشتند، و نه شما چشم اميدى به خير ايشان داشتيد، نه بدعتى از جانب ما سر زده، و نه نظر و رأى سستى از ما بروز كرده است.

نفرين بر شما! چرا آنگاه كه شمشير در نيام بود و دلها آرام، و تصميم نااستوار (پيش از بيعت با مسلم) ما را رها نساختيد!؟ چونان پرواز ملخ بسوى فتنه پريديد، و همچون پروانه در آتش آن افتاديد، پس هلاكت و لعنت بر ستمگران امّت؛ و پس مانده ‏هاى احزاب؛ و رهاكنندگان قرآن، و تف شيطان، و تحريف‏ كنندگان كلام (همانها كه راز معانى از كلمات برگرداندند)، و بر خاموش‏ كنندگان سنّتها باد! بر آنان كه زنازاده را به نژاد متّصل مى ‏سازند، و بر مسخره ‏كنندگان، آنان كه قرآن را پاره پاره كردند، به خدا سوگند كه اين پيمان شكنى و بي وفائى عادت ديرينه شماست، كه خون شما با آن پيوسته و آميخته است، و ريشه ‏اتان بر آن استوار.

شما براى صاحب خود بدترين ميوه گلوگير، و براى غاصب لقمه‏ اى گوارا!

هان؛ كه لعنت خدا بر عهدشكنان باد! آنان كه سوگندها و عهود را- پس از استوار كردن آنها- مى‏ شكنند، در حالى كه خداى را بر خويشتن ضامن كرده‏ اند.

هان؛ هم اكنون اين فرد ناپاك زاده (ابن زياد) پسر ناپاك زاده، در انتخاب دو چيز پافشارى مى ‏كند: يا عقيده و ايمان، و يا پذيرش خوارى و مذلّت، در حالى كه هر گونه پستى از ما بدور است. خداوند و پيامبر و مؤمنان، و نيز پاكدامنان، و افراد با غيرت، و شخصيتهاى سربلند نمى‏ پسندند كه طاعت فرومايگان را بر قتلگاه بزرگواران ترجيح دهيم، و من با همين افراد اندك از خانواده‏ ام، در برابر دشمن سر سخت و پرشمار مقاومت مى‏ كنم، هر چند كه ياران تنهايم گذاشته‏ اند.

هان! بدانيد كه آنان جز به اندازه سوار شدن بر اسب منتظر نمانند تا اينكه آسايى جنگ به‏ چرخش افتد، و گردن ها آويزان شود. اين عهدى است كه پدرم عليه السّلام به من سپرد، پس رأى خويش گرد آريد، سپس حيله و نيرنگتان را در باره من به كار بنديد، و مرا مهلت مدهيد، من بر خدا- كه پروردگار من و شما است- توكّل كردم، هيچ جنبنده‏ اى نيست مگر آنكه او گيرنده موى پيشانى اوست بى ‏شكّ پروردگار من بر راه راست است.

(تحف العقول ،حسن بن علی ابن شعبه شعرانی، ترجمه جعفرى، ص: 223)

رهبر انقلاب:

در مقابله‌ى با جمهورى اسلامى، شما مى‌بینید آمریکا و کشورهاى استعمارگر اروپایى دُور هم جمع شدند و از همه‌ى نیرویشان استفاده کردند که در قضیّه‌ ى هسته‌اى، جمهورى اسلامى را به زانو دربیاورند؛ نتوانستند به زانو دربیاورند و نخواهند توانست.

۱۳۹۳/۹/۴

امام صادق عليه السلام:

وَقَد سُئِلَ عَن مَكارِمِ الخلاقِ: اَلعفوُ عَمَّن ظَلَمَكَ وَصِلَةُ مَن قَطَعَكَ وَإعطاءُ مَن حَرَمَكَ وَقَولُ الحَقِّ وَلَو عَلى نَفسِكَ؛

درباره مكارم الاخلاق سئوال شد، فرمودند: گذشت از كسى كه به تو ظلم كرده، رابطه با كسى كه با تو قطع رابطه كرده، عطا به آن كس كه از تو دريغ داشته است و گفتن حق اگر چه بر ضد خودت باشد.

(نهج الفصاحه، ح 781)

به گزارش خبرنگار مدرسه علمیه حضرت زینب(س)سه شنبه مورخ 20/8/93مراسمی با حضور آقای داودی (رئیس بسیج سپاه استان یزد) و طلاب این مدرسه تحت عنوان موبایل تهدیدی بزرگ برگزار شد.

داودی در ابتدای سخنان خود به درس های عاشورا از جمله ؛"احیای مکتب شهادت طلبی که دو بال داردیکی بال سرخ شهادت ودیگری بال سبز مهدویت"، “عزت در مقابل ذلت"، “همه چیز را فدای دین کردن"،"افشای باطل “و"انجام دادن فریضه امر به معروف ونهی از منکر “اشاره کرد.

وی بااشاره به خطرات موبایل ازجمله داشتن دوربین ,بلوتوث,ضبط کردن وبا بیان اینکه در صورت استفاده ی سوء از تلفن همراه به منزله ی شیطان همراه اوست مراسم را به پایان رساند.

چقدر نام تو زیباست ،اباعبدالله

نمک زندگی ماست اباعبدلله

هر کسی داد سلامی به تو و اشکش ریخت.

او نظر کرده زهراست ،اباعبدلله

دستگیری زگدا، گردن هرارباب است.

کار ما دست تو آقاست، اباعبد الله

زائر کرببلا ،حق شفاعت دارد.

قطره در کوی تو دریاست، اباعبدلله

امام صادق عليه ‏السلام:

لا تَدَع زيارَةَ الحُسَينِ بنِ عَلىّ عليه السلام و مُر اَصحابَكَ بِذالِكَ، يَمُدُّ اللّه فى عُمرِكَ و يَزيدُ اللّه فى رِزقِكَ و يُحييكَ اللّه سَعيدا و لاتَموتُ اِلاّ سَعيدا و يَكتُبكَ سَعيدا؛

زيارت امام حسين عليه السلام را رها نكن و دوستان خود را هم به آن سفارش كن، كه در اين صورت، خداوند عمرت را طولانى و روزى ات را زياد مى كند و زندگى ات را همراه با سعادت مى كند و جز سعادتمند نمى ميرى و نام تو را در شمار سعادتمندان، ثبت مى كند.

كامل الزيارات ص 152

امام باقر علیه السلام:

اِنّ الحُسَينَ صاحِبَ كَربَلا قُتِلَ مَظلوما، مَكروبا عَطشانا، لَهفانا فآلَى اللّه‏ُ عَزَّوَجلّ عَلى نَفسِهِ اَن لا ياتيَهُ لَهفانٌ و لا مَكروبٌ و لا مُذنِبٌ و لا مَغمومٌ و لا عَطشانٌ و لا مَن بِهِ عاهَةٌ ثُمَّ دَعا عِندَهُ و تَقَرَّبَ بِالحُسَينِ بنِ عَلىٍّ علیه السلام اِلَى اللّه‏ِ عَزَّوَجَلَّ إلاّ نَفَّسَ اللّه‏ُ كُربَتَهُ وَ اَعطاهُ مَسأَلَتَهُ و غَفَرَ ذَنبَهُ وَ مَدَّ فى عُمُرِهِ وَ بَسَطَ فى رِزقِهِ فَاعتَبِروا يا اُولـِى الاَبصار؛

حسين، بزرگ مرد كربلا، مظلوم و رنجيده خاطر و لب تشنه و مصيب ‏زده به شهادت رسيد. پس خداوند، به ذات خود، قسم ياد كرد كه هيچ مصيبت‏ زده و رنجيده خاطر و گنهكار و اندوهناك و تشنه ‏اى و هيچ بَلا ديده ‏اى به خدا روى نمى‏ آورد و نزد قبر حسين علیه السلام دعا نمى ‏كند و آن حضرت را به درگاه خدا شفيع نمى ‏سازد، مگر اين‏كه خداوند، اندوهش را برطرف و حاجاتش را برآورده مى‏ كند و گناهش را مى‏ بخشد و عمرش را طولانى و روزى ‏اش را گسترده مى ‏سازد. پس اى اهل بينش، درس بگيريد!

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 98، ص 46، ح 5