صدا، صدای عمر بود .

تو با یک دنیا غم بلند شدی و به پشت در رفتی ، اما در را نگشودی.

ـ تو را با ما چه کار؟ بگذار عزاداریمان را بکنیم .

باز هم فریاد عمر بود :

ـ علی ، عباس و بنی هاشم ،همه باید به مسجد بیایندو با خلیفه پیغمبر بیعت کنند.

یک نفر به عمر گفت :

ـ اینکه پشت در ایستاده ، دختر پیغمبر است ، هیچ می فهمی چه میکنی ؟خانه رسول الله …

عمر دوباره نعره کشید:

ـ این خانه را با هرکه در آن است،  آتش می زنم .

بزودی هیزم فراهم شد و آتش از سروروی خانه بالا رفت.

تو حلقه میان نبوت و ولایت بودی ، برترین واسطه و بهترین پیوند  میان رسالت و وصایت.

محال بود کسی نداند آنکه پشت در ایستاده ،پاره تن رسول الله است.

وقتی آتش از در خانه خدا بالا رفت ، عمر، آتش بیار معرکه ابوبکر ،آنچنان به در حریم نبوت لگد زد که فریاد تو از میان در و دیوار به آسمان رفت.

صفحات: 1· 2