جشن ولایت حضرت مهدی(عج) در مهد کودک حوزه علمیه حضرت زینب سلام الله علیها استان یزد

 آیا عزاداری دهه محسنیه پس از دو ماه محرم و صفر که مومنین برای اهل البیت علیهم السلام عزاداری کرده اند، مورد سفارش است؟?  پاسخ حجت الاسلام مهدی یوسف وند

✅با سلام و اهداء تحیات1️⃣ « به صورت دقیق در تاریخ و  یا در روایات به روز شهادت حضرت محسن علیه السلام اشاره ای نشده است تا بتوان گفت بیست و هشت صفر تا هشت ربیع ایام محسنیه باشد! چندین نقل وجود دارد. طبق گزارش‌های تاریخی، هجوم به بیت حضرت فاطمه(س) چندین بار اتفاق افتاده‌است.

2️⃣طبق نقل مشهور سه روز پس از رحلت پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم) یک هجوم بزرگ به بیت وحی توسط منافقان اتفاق افتاده است، لذا اگر بنا را بر نظر مشهور بگذاریم روز اول ربیع الاول روز حمله اصلی می باشد، بنابر احتمال زیاد حضرت محسن در این روز شهید شده اند، هر چند می توان احتمالات دیگری برای حملات بعدی و شهادت در یک ماه پس از رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم قائل شد

.3️⃣آنچه هست اینست که ما دهه محسنیه نداریم!❌، اگر بنا هم بر عزاداری باشد، ?روز اول ربیع الاول باید باشد، و سیره مراجع و شیعیان هم در طول زمانهای گذشته بر داشتن دهه محسنیه نبوده است! در فاطمیه مومنین پرشور در مجالس عزا شرکت می کنند.

4️⃣اگر بنا بر دهه سازی باشد حاضریم با اسناد معتبر ثابت کنیم که در کل سال چقدر جنایات بر علیه اهل البیت علیهم السلام رخ داده است!. آنچه که هست شیعه همواره از مظلومیت های اهل البیت علیهم السلام دفاع کرده و در روزهای خاص به صورت رسمی عزاداری می کرده است، تلاش برای افزایش روزهای عزاداری رسمی به نفع خود عزاداری نبوده و نخواهد بود!.

5️⃣ عزاداری در دهه اول ربیع نه دارای سابقه تاریخی بین شیعیان از جهت عزاداری بوده و نه در سیره و سنت شیعیان این رسم دیده می شود!، آنچه در بین علما و مومنان از دیرباز مرسوم بوده و هست این است که در ایام فاطمیه اول و دوم به بیان مرثیه شهادت حضرت زهرا و حضرت محسن علیهماالسلام می پردازند و بر مصائب ایشان گریه و عزاداری می کنند. و تاکید می کنیم شهادت حضرت محسن علیه السلام حقیقتی انکار نشدنی است6️⃣ زیاد کردن ایام عزاداری از جهت روانی برای جامعه آسیب زا ⚠️ و غیر قابل پذیرش است و احترام به اصل عزاداری را زیر سوال می برد. این درحالی هست که برای سایر ائمه اطهار به صورت دهه عزاداری صورت نمی گیرد چون بدیهی است که از نظر اجتماعی زیاد کردن ایام عزا به صورت عزاداری های رسمی به نفع خود عزاداری نیست!.

✅7️⃣آیت الله العظمی مکارم شیرازی (حفظه الله ):توسل به ذیل عنایت معصومین (علیهم السلام) و فرزندان آنها کار بسیار خوبی است، ولی بهتر این است که برنامه های جدیدی که در میان شیعه سابقه نداشته است ترتیب داده نشود تا برنامه های موجود کم رنگ نگردد.

✅8️⃣آیت الله العظمی شبیری زنجانی (حفظه الله ):ایشان ترویج دهه های پیاپی عزاداری را زمینه ساز ?رویگردانی جامعه از عزای اهل بیت علیهم السلام دانستند و گفتند: ⭕️ همین طور پشت سر هم دهه درست کردن،توسط جامعه قابل پذیرش نیست و به مرور زمان زمینه انکار مجموعه عزاداری ها را به وجود می آورد.افراط در عزاداری ها به تفریط می انجامد.ایشان با ابراز نگرانی از اینکه عده ای امروزه با افراط در عزاداری ها زمینه هتک حرمت را فراهم می کنند فرمودند: این افراد در این زمینه مسئولند.آیا واقعا کسی که مدعی محب اهل بیت – علیهم السلام- بودن است موظف به چنین کارهایی است؟!

9️⃣آنچه باید مورد تاکید شیعیان در غیر ایام عزاداری رسمی باشد همانا مجالس ذکر، خطابه و توسل های هفتگی هیئتها است . این جلسات فرصت خوبی است برای بیان فضایل و توسلات به اهل البیت علیهم السلام و همفکری های دینی ؛ که برکات فراوانی به دنبال خواهد داشت.

 پاسخ حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام به سوال علم بهتر است یا ثروت؟

جمعیت زیادی دور حضرت علی(ع) حلقه زده بودند. مردی وارد مسجد شد و در فرصتی مناسب پرسید:- یا علی! سؤالی دارم. علم بهتر است یا ثروت؟علی(ع) در پاسخ گفت: علم بهتر است؛ زیرا علم میراث انبیاست و مال و ثروت میراث قارون و فرعون و هامان و شداد.مرد که پاسخ سؤال خود را گرفته بود، سکوت کرد.در همین هنگام مرد دیگری وارد مسجد شد و همان‌طور که ایستاده بود بلافاصله پرسید:- اباالحسن! سؤالی دارم، می‌توانم بپرسم؟ امام در پاسخ آن مرد گفت: بپرس! مرد که آخر جمعیت ایستاده بود پرسید: علم بهتر است یا ثروت؟علی فرمود: علم بهتر است؛ زیرا علم تو را حفظ می‌کند، ولی مال و ثروت را تو مجبوری حفظ کنی.نفر دوم که از پاسخ سؤالش قانع شده بود، همان‌‌جا که ایستاده بود نشست.در همین حال سومین نفر وارد شد، او نیز همان سؤال را تکرار کرد، و امام در پاسخش فرمود: علم بهتر است؛ زیرا برای شخص عالم دوستان بسیاری است، ولی برای ثروتمند دشمنان بسیار!هنوز سخن امام به پایان نرسیده بود که چهارمین نفر وارد مسجد شد.اودر حالی که کنار دوستانش می‌نشست، عصای خود را جلو گذاشت و پرسید:- یا علی! علم بهتر است یا ثروت؟حضرت ‌علی در پاسخ به آن مرد فرمودند: علم بهتر است؛ زیرا اگر از مال انفاق کنی کم می‌شود؛ ولی اگر از علم انفاق کنی و آن را به دیگران بیاموزی بر آن افزوده می‌شود.نوبت پنجمین نفر بود. او که مدتی قبل وارد مسجد شده بود و کنار ستون مسجد منتظر ایستاده بود، با تمام شدن سخن امام همان سؤال را تکرار کرد. حضرت‌ علی در پاسخ به او فرمودند: علم بهتر است؛ زیرا مردم شخص پولدار و ثروتمند را بخیل می‌دانند، ولی از عالم و دانشمند به بزرگی و عظمت یاد می‌کنند.با ورود ششمین نفر سرها به عقب برگشت، مردم با تعجب او را نگاه کردند،یکی از میان جمعیت گفت: حتماً این هم می‌خواهد بداند که علم بهتر است یا ثروت! کسانی که صدایش را شنیده بودند، پوزخندی زدند. مرد، آخر جمعیت کنار دوستانش نشست و با صدای بلندی شروع به سخن کرد:یا علی! علم بهتر است یا ثروت؟امام نگاهی به جمعیت کرد و گفت: علم بهتر است؛ زیرا ممکن است مال را دزد ببرد، اما ترس و وحشتی از دستبرد به علم وجود ندارد. مرد ساکت شد.همهمه‌ای در میان مردم افتاد؛ چه خبر است امروز! چرا همه یک سؤال را می‌پرسند؟ نگاه متعجب مردم گاهی به حضرت‌ علی و گاهی به تازه‌واردها دوخته می‌شد.در همین هنگام هفتمین نفر که کمی پیش از تمام شدن سخنان حضرت ‌  وارد مسجد شده بود و در میان جمعیت نشسته بود، پرسید:- یا اباالحسن! علم بهتر است یا ثروت؟امام فرمودند: علم بهتر است؛ زیرا مال به مرور زمان کهنه می‌شود، اما علم هرچه زمان بر آن بگذرد، پوسیده نخواهد شد. در همین هنگام هشتمین نفر وارد شد و سؤال دوستانش را پرسید که امام در پاسخش فرمود: علم بهتر است؛ برای اینکه مال و ثروت فقط هنگام مرگ با صاحبش می‌ماند، ولی علم، هم در این دنیا و هم پس از مرگ همراه انسان است.سکوت، مجلس را فراگرفته بود، کسی چیزی نمی‌گفت. همه از پاسخ‌‌های امام شگفت‌زده شده بودند که… نهمین نفر هم وارد مسجد شد و در میان بهت و حیرت مردم پرسید:یا علی! علم بهتر است یا ثروت؟امام در حالی که تبسمی بر لب داشت، فرمود: علم بهتر است؛ زیرا مال و ثروت انسان را سنگدل می‌کند، اما علم موجب نورانی شدن قلب انسان می‌شود.نگاه‌های متعجب و سرگردان مردم به در دوخته شده بود، انگار که انتظار دهمین نفر را می‌کشیدند. در همین حال مردی که دست کودکی در دستش بود، وارد مسجد شد. او در آخر مجلس نشست و مشتی خرما در دامن کودک ریخت و به روبه‌رو چشم دوخت. مردم که فکر نمی‌کردند دیگر کسی چیزی بپرسد، سرهایشان را برگرداندند، که در این هنگام مرد پرسید:- یا اباالحسن! علم بهتر است یا ثروت؟نگاه‌های متعجب مردم به عقب برگشت. با شنیدن صدای علی مردم به خود آمدند:علم بهتر است؛ زیرا ثروتمندان تکبر دارند، تا آنجا که گاه ادعای خدایی می‌کنند، اما صاحبان علم همواره فروتن و متواضع‌اند. فریاد هیاهو و شادی و تحسین مردم مجلس را پر کرده بود.سؤال کنندگان، آرام و بی‌صدا از میان جمعیت برخاستند. هنگامی‌که آنان مسجد را ترک می‌کردند.صدای امام را شنیدند که می‌گفت: اگر تمام مردم دنیا همین یک سؤال را از من می‌پرسیدند، به هر کدام پاسخ متفاوتی می‌دادم.

? منبع: کشکول بحرانی، ج۱، ص۲۷.

حضرت آیت الله شبیری زنجانی دام ظله فرمودند: مرحوم آشيخ مرتضى حائرى نقل مى ‏كرد:

?يك وقت در حالتى بين نوم و يقظه به من گفتند:شما امسال به مشهد برويد و خرجتان هم با آقاست.و مى‏ فرمود: من ترديد داشتم كه مراد از «آقا» حضرت ولىّ عصر عليه‏ السلام است يا امام رضا عليه ‏السلام

?مى ‏فرمود: نسخه اصل يك جلد از مجلّدات وسائل الشيعه به خطّ شيخ حرّ عاملى در تملّك آقاى حجّت بود كه پس از وفات ايشان به عيال من (دختر آقاى حجّت) رسيده بود. من آن را به مبلغ ۱۵۰۰ تومان به آستانه حضرت رضا عليه ‏السلام فروختم.

⭕️ ما مشهد رفتيم، ولى از ناحيه حضرت خبرى نشد! من سيصد تومان از ۱۵۰۰ تومان عيال را قرض برداشتم و خرج سفر كردم. ?آقاى سيد حسن جزايرى فرزند آقاى آسيد صدرالدين جزايرى، مبتلا به سرطان شده بود و در آن ايام در منزل آقاى ميلانى بود. هنگام بازگشت، تصميم گرفتم به منزل آقاى ميلانى بروم تا خبرى از سيد حسن بگيرم و براى پدرش آسيد صدرالدين ـ كه رفيقم بود ـ خبر سلامتى ايشان را ببرم. 

?تا وارد منزل آقاى ميلانى شدم، آسيد محمد على (فرزند آقاى ميلانى) تعارف كرد كه بنشينم. من گفتم كه الآن فرصت نيست، بليط قطار گرفته ‏ام و مى ‏خواهم حركت كنم. لذا سيد حسن را ديدم و خداحافظى كردم و رفتم. آسيد محمد على و آسيد مرتضى جزايرى (برادر كوچك سيد حسن) همراه ما تا ايستگاه راه آهن آمدند.

?وقتى وارد قطار شديم، آسيد محمد على همراه ما داخل كوپه قطار آمد و نشست. همين كه قطار خواست حركت كند، سيد محمد على پاكتى در دست من گذاشت و از قطار پايين آمد؛ به‏ طورى ‏كه فرصت نبود بگويم اين پاكت چيست پاكت را باز كردم، ديدم حضرت آیت الله ميلانى نوشته بود:

⭕️ كم يا زياد مربوط به من نيست كه عذرخواهى كنم. ازطرف آقاست!? ديدم در پاكت سيصد تومان است. دقيقاً به همان مقدارى كه از پول عيال برداشته بودم. عجيب اينكه تمام خرج سفر ما سيصد تومان شد، به استثناى پنج قران كه آن پول هم كرايه تاكسى تا منزل بود.

?چون ما تصميم گرفتيم تا منزل پياده برويم، پنج قران براى ما باقى ماند. به طور قطع نمى ‏توانم بگويم، ولى در ذهنم اين‏گونه است كه مراد از آقا، حضرت ولى عصر عليه ‏السلام بود. شايد هم مرادش اين بود كه اين پول سهم امام عليه ‏السلام است.

? منبع: جرعه ای از دریا ج ۲ ص ۶۷۲

?انواع شفاعت از نگاه علامه مجلسی

علامه مجلسی بر اساس کسانی که مورد شفاعت قرار می‌گیرند، شفاعت را به 5 دسته تقسیم کرده است:

اوّل‌ آن‌ مختصّ است‌ به‌ رسول‌ الله‌( ص): و آن‌ عبارت‌ است‌ از دور کردن‌ اهوال‌ موقف‌ قیامت‌، و تعجیل‌ دادن‌ در حساب‌.

دوّم‌: در داخل‌ کردن‌ گروهی‌ را بدون‌ حساب‌ در بهشت‌، و این‌ نیز دربارۀ رسول‌ الله‌ ص وارد است‌.

سوّم‌: شفاعت‌ دربارۀ کسانی‌ که‌ آتش‌ بر آنها واجب‌ شده‌ است‌؛ و دربارۀ این‌ افراد، رسول‌ الله‌ ص و هر کس‌ دیگر را که‌ خداوند بخواهد شفاعت‌ می‌کنند.

چهارم‌: دربارۀ مؤمنینی‌ که‌ داخل‌ در آتش‌ شده‌اند؛ و دربارۀ آنان‌ نیز احادیثی‌ وارد شده‌ است‌، که‌ به‌ شفاعت‌ رسول‌ الله‌ (ص) و فرشتگان‌ و برادران‌ مؤمنشان‌ خارج‌ می‌شوند و پس‌ از آن‌ هر کسی‌ که‌ گویندۀ لا إلَهَ إلاّ اللَهُ است‌ خداوند او را خارج‌ میکند، و همانطور که‌ در حدیث‌ آمده‌ است‌، در آتش‌ باقی‌ نمی‌مانند مگر کافران‌.

پنجم‌: شفاعت‌ برای‌ ازدیاد درجات‌ مردم‌ بهشتی‌؛

?بحار الانوار طبع‌ حروفی‌، ج‌ 8، ص‌ 62 و 63

حاج_اسماعیل_دولابی(ره):

?از بلاها فرار نکن سفارشی مال خودته گاهی خدا یک کاری را مخصوص شما آفریده است.

?یک بچّه ی ناجوری به تو داده است،یک زن ناجور داده است،یک پدری داده است که خیلی خوش اخلاق نیست،یک چیز ناجور به تو داده است؛ با تو کار دارد.

?یا بر عکسش،یک چیز جور به تو داده است،باز با تو کار دارد. یک معصومی را در خانه ات گذاشته است. اگر حقّ او را ادا کنی کارَت بالا می گیرد.

?خلاصه اش در امتحان ها چیزهای ارزشمند خوابیده است.حواست را جمع کن تا ان شاءالله از عهده امتحان مافوق خودت برآیی.

?اینکه زیردست خودت را کمک می کنی خوب است،امّا فرمان بالادست هایتان را بردن است که سخت است.ان شاءالله آن ها را فرمان ببرید و از زیرکار در نروید، ضرر نمی کنید.

?طوبای محبّت/کتاب ششم

? «حرم امام رضا(ع)» باید بیش از هر چیز، ما را یاد چه چیزی بیندازد؟

◾️امام رضا(ع) در بین همۀ ائمۀ هدی، صریح‌ترین پیام‌های ولایی را به مردم منتقل کردند و دعوت به امر ولایت را در زمان خلیفۀ مقتدر عباسی؛ هارون الرشید هم انجام می‌دادند. شجاعت و صراحت امام رضا(ع) در دعوت به امر ولایت و امامت فوق‌العاده بود.

◾️سخن صریح امام رضا(ع) به مأمون هم بسیار قابل تأمل است. وقتی مأمون، حضرت را به دارالخلافه آورد، حضرت به او فرمود: «مأمون! با این کاخ و سلطنت و با این تقرّبی که به ظاهر برای من درست کرده‌ای فکر نکن بر عزّت من در جهان اسلام افزوده‌ای! من در مدینه بر مَرکب خود سوار می‌شدم و بر قطعه کاغذی دستوری می‌نوشتم که در شرق و غرب عالم اطاعت می‌شد.» (عیون اخبار الرضا/۲/۱۶۷)

◾️امام رضا(ع) وقتی کمترین فرصت و امکان و کمترین ظرفیت برای آشنایی با مفهوم امامت و ولایت را در میان مردم دیدند، بر روی مفاهیمی مثل نماز و روزه و عبادات و اخلاقیات کار نکردند، بلکه به سراغ اصل ماجرا رفتند و به اصلی‌ترین مفهوم دینی یعنی ولایت و امامت پرداختند. نمونۀ برجستۀ آن حدیث سلسلة الذهب است.

◾️البته دلیل این ترجیح هم در کلامی از حضرت کاملا معلوم است آنجا که می‌فرمایند: «نماز بدون امامت تمام نیست، زکات و روزه و حج و جهاد بدون امامت تمام نیست. و اساسا تمام احکام با امامت تمام می‌شود و بدون امامت همۀ اینها ناقص است؛ (کافی/۱/۱۹۷)

◾️حرم امام رضا(ع) باید بیش از هر چیز ما را به یاد امر ولایت بیاندازد و زیارت حضرت برای ما یادآور اصل امامت باشد، در حرم امام رضا(ع) باید بیش از هرچیز برای فرج دعا کنیم تا قدردان زحمات امام رضا(ع) باشید.