حجت الاسلام و المسلمین علیرضا پناهیان، در اولین دوره آموزشی ائمه جماعات سراسر کشور که با عنوان نشست سفیران نور، در مجتمع یاوران مهدی(عج) قم سال 88 برگزار شد، اظهار داشت: رفتارهایی که مردم به صورت آئینی در جشن ها و شادی ها یا مجالس عزا از خود نشان می دهند، می تواند حامل فکری آن ها باشد که باید به دقت مورد بررسی قرار گیرند.

* از آداب و رسوم مردم برای تزریق معنویت بهره ببریم

سخنران این همایش گفت: ائمه جماعات سراسر کشور باید تنها به حضور برای اقامه نماز جماعت در مساجد اکتفاء نکنند و با انجام ساز و کارهایی که منجر به فرهنگ سازی صحیح در جامعه می شود، این عرصه گام های مثبتی بردارند.

وی با تأکید بر فرهنگ سازی از طریق توجه به این بعد، گفت: بخش عمده ای از رسومی که مردم در مجالس غم و شادی خود دارند حامل رفتارهای عمیقی است که می توان از آن ها برای تزریق نورانیت در جامعه استفاده کرد.

صفحات: 1· 2

بی*سروسامان توام یا حسین! دست به دامان توام یا حسین!

جان علی سلسله بندم مکن گردم، از خاک بلندم مکن
عاقبت این عشق هلاکم کند در گذر کوی تو خاک کند

تربت تو بوی خدا می*دهد بوی حضور شهدا می*دهد

مشعر حق! عزم منا کرده*ای کعبه شش گوشه بنا کرده*ای

تیر تنت را به مصاف آمده*ست تیغ سرت را به طواف آمده*ست

چیست شفابخش دل ریش ما؟ مرهم زخم و غم و تشویش ما
چیست به جز یاد گل روی تو؟ سجده به محراب دو ابروی تو

بر سرنی زلف رها کرده*ای با جگر شیعه چه*ها کرده*ای

از سروده های مرحوم محمدرضا آغاسی

1- سياهپوشي :
از نظر فقهي پوشيدن لباس سياه مکروه است ولي در عزاداري امام حسين (عليه السلام ) وائمه معصومين (عليهم السلام ) استثناء شده است زيرا اين کار نشانه حزن و اندوه و نمودار شعائر و حماسه ها است .

2- تسليت گويي :
اصل تسليت گفتن در شرايط مصيبت و اندوهي که بر کسي وارد شده در اسلام مستحب است.
پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) : هرکس مصيبت ديده اي را تسليت گويد ، پاداشي همانند او دارد.
(سفينةالبحار، ج2، ص188 )
* اين سنت در بين شيعيان رايج است و با جمله « اَعظَمَ اللهُ اُجُورَکُم » همديگر را تسليت مي دهند.
* امام باقر (عليه السلام ) : وقتي شيعيان به هم مي رسند در مصيبت ابا عبدالله (عليه السلام )اين جمله را تکرار نمايند : « اَعظَمَ اللهُ اُجُورَنا بمُصابنا بالحُسَين (عليه السلام ) وَ جَعَلَنا وَ اِياکُم مِنَ الطالبينَ بثاره مع وَليهِ الاِمام المَهدي مِن الِ مُحَمَدٍ عليهمُ السَلامُ.» خداوند اجر ما را به سوگواري و عزاداري بر امام حسين (عليه السلام ) بيفزايد و ما و شما را از خونخواهان او همراه با ولي خود امام مهدي از آل محمد (عليهم السلام ) قرار بدهد .
(مستدرک الوسايل،ج2،ص216)

صفحات: 1· 2

مدفن تو پاک ترین بقعه های روز زمین است
ای که گفتی “بر حذر باشید از ستم کردن به کسی که یاوری جز خداوند عزوجل ندارد” و زمین مدفن تو اولین زمینی است که خداوند به آن قداست و شرافت بخشید
ای که گفتی “باگذشت ترین مردم کسی است که در هنگام قدرت می بخشد” و هیچ پیامبری در آسمان و زمین نیست مگر اینکه از خداوند رخصت می طلبد تا به زیارت تو مشرف شوند
ای کسی که زیبا سخن راندی هنگامی که فرمودی “به راستی که مردم بنده دنیا هستند و دین بر سر زبان آنهاست و پشتیبانی از دین تا آنجاست که زندگیشان در رفاه است و آنگاه که در بوته امتحان قرار گیرند دینداران کم خواهند بود

قرآن و اهل بيت عليهم السلام همانند دو بال پرنده اي هستند كه اگر هر دو يا يكي از آنها نباشد پرواز به سوي سعادت و كمال امكان پذير نخواهد بود.

قرآن و اهل بيت عليهم السلام همانند دو بال پرنده اي هستند كه اگر هر دو يا يكي از آنها نباشد پرواز به سوي سعادت و كمال امكان پذير نخواهد بود. معادله قرآن منهاي اهل بيت و اهل بيت جداي از قرآن در قاموس تشيّع معنا ندارد. هر جا سخن از اهلبيت باشد پشتوانه آن كلام وحي است و اگر سخن از وحي است، مفسر و ترجماني همانند اهل بيت عليهم السلام را مي طلبد. (1)
ارتباط تنگاتنگ اهل بيت عليهم السلام و قرآن آنچنان مستحكم است كه هر كسي با اندكي تأمل و بررسي آن را در مي يابد. آن گراميان در روز ولادت آيات وحي را زمزمه مي كردند و در طول حيات با آيات قرآن زندگي كرده و خودشان ناطق قرآن بودند. و در آخرين لحظات زندگي نيز با نغمه قرآن دار فاني را وداع مي كردند. حديث ثقلين يكي از روشن ترين دلائل اين ادعاست كه قرآن و اهل بيت عليهم السلام هرگز از هم جدا نخواهند شد. حضرت رسول صلي الله عليه وآله فرمود: “هُمْ مَعَ الْقُرآنِ وَ الْقُرآنُ مَعَهُمْ لا يُفارِقُونَهُ وَ لا يُفارقُهُمْ(2)؛ آنان (اهل بيت عليهم السلام) همراه قرآنند و قرآن نيز همراه آنان، آنان از قرآن جدا نمي شوند و قرآن نيز از آنان.” هر دو سفينه نجات، سراج منير، حبل اللَّه، مصباح هدايت، جلوه اي از رحمت الهي، كانون حكمت، كوثر زلال الهي و منادي انسانيت، عدالت، زندگي شرافتمندانه و سعادتمندانه هستند.
در اين نوشتار ارتباط امام حسين عليه السلام را با قرآن بررسي مي كنيم. نخست برخي از آيات قرآن را كه در مورد شخصيت آن حضرت تفسير و تأويل شده مي خوانيم و در بخش دوم، برخي از آداب تلاوت قرآن و تفسير آيات آن را از منظر حضرت ابا عبداللَّه الحسين عليه السلام به نظاره خواهيم نشست. و در بخش سوم، برخي از آياتي را كه امام در تبيين فلسفه نهضت عاشورا بيان فرموده بررسي مي كنيم.
البته ارتباط امام با قرآن آنچنان نزديك است كه نيازي به ذكر دليل و برهان نيست. چرا كه هر دو امانت و سرمايه جاويدان پيامبر اكرم صلي الله عليه وآله هستند. در شب نزول قرآن - كه شب قدر است - فرشتگان و روح الامين نازل شدند و در شب تولد حضرت ابا عبداللَّه عليه السلام نيز فرشتگان و روح الامين نازل شدند و به رسول خداصلي الله عليه وآله تبريك و تهنيت گفتند. (3)
قرآن كلام خاموش خداوند است و حسين عليه السلام قرآن ناطق مي باشد. قرآن معيار شناخت حق و باطل و امام حسين عليه السلام نيز ميزان حق و باطل است. هر كس قرآن را تلاوت كند و حق تلاوت را ادا نمايد، قرآن از او شفاعت مي كند و هر كس حضرت سيد الشهداءعليه السلام را عارفانه و عاشقانه زيارت كند و بر او سوگواري نمايد، حضرت او را شفاعت مي كند.
قرآن جاودانه است و هرگز كهنه و ملال آور نخواهد شد و هميشه تازه و صفا بخش است، حضرت ابا عبداللَّه عليه السلام نيز هميشه نامش زنده است و مصيبتهايش تازه بوده و با تكرار و ياد آوري خسته كننده نيست؛ بلكه در هر زمان تازه و روح بخش بوده و به دلها طراوت و نشاط و اميد مي بخشد. (4)

صفحات: 1· 2

امروز غزه مظلوم و مردم بی دفاع آن، آماج گلوله های شب پرستان دژخیم حکومت صهیونیستی واقع شده اند و مجامع بین المللی و مدعیان دروغین حقوق بشر، بر روی اینهمه ظلم و جنایت وحشیانه، چشم فرو بسته اند و مزورانه بر نسل کشی یک ملت، مهر تایید می زنند.

گویا سرنوشت مردم مظلوم غزه با ماه محرم و حماسه کربلا و مقاومت امام حسین(ع) گره خورده است.

ما طلاب حاضریم برای مقابله با رژیم صهیونیستی از تک تک خواسته‌ها و اهداف خود بگذرد و درمسیر گوش به فرمان ولایت به شکل عملی از مردم مظلوم فلسطین و غزه دفاع کنیم.

از خداوند متعال می خواهیم كه به برادرانمان در فلسطین و خصوصا غزه یاری رسانده و آنان را هر چه سریعتر پیروز گرداند و عذاب دردناك خویش را بر تجاوزگران غاصب صهیونیستی نازل گرداند؛ به راستی كه او شنونده و اجابت كننده است.

وبه انتظار مصلح جهانی همه با هم دعای فرج را زمزمه می کنیم.

ماه مُحَرّم یا محرم‌الحرام نخستین ماه تقویم اسلامی (هجری قمری) و به اعتقاد مسلمانان از جملهٔ ماه‌های حرام است. به‌همان‌گونه که پیش از ظهور اسلام، در دوران جاهلیت، جنگ و خونریزی در این ماه‌ها ممنوع بود، محمد نیز همان را تأیید کرد.محرم نخستین ماه از ماه‌های دوازده گانه قمری و یکی از ماه‌های حرام است که در دوران جاهلیت و نیز در اسلام، جنگ در آن تحریم شده بود.

شب و روز اول محرم به عنوان اول سال قمری دارای نماز و آداب خاصی است که در کتاب مفاتیح الجنان بیان شده است.محرم، ماه حزن و اندوه و عزاداری شیعیان در قتل حسین بن علی است.

حوادث و وقایع فراوانی در ماه محرم رخ داده است که در زیر به برخی از آنها اشاره می‌شویم:

غزوه ذات الرقاع، فتح خیبر، ازدواج فاطمه و علی، ورود علی به اسلام ، نبرد کربلا - تاسوعا و عاشورا و قتل حسین و اسارت خاندان حسین به کوفه و شام.

همچنین نقل است که به خلافت رسیدن عثمان، قتل محمد امین برادر مأمون عباسی، قتل جعفر برمکی و انقراض خاندان برمکی و دولت برمکیان، واقعه هولاکو و مستعصم و انقراض دولت بنی عباس در این ماه بوده است.

عروج ادریس به آسمان، استجابت دعای زکریا ، عبور موسی از دریا و غرق شدن فرعونیان در نیل و عذاب اصحاب فیل نیز در ماه محرم رخ داده است.