آیت الله سیستانی(مدظله)
اگریکی ازکلمات حمد یاسوره را عمدا یا ازروی جهل تقصیری نگویدیابه جای حرفی حرف دیگری بگوید مثلا به جای “ض"،"ذ"یا"ز” بگویدیا زیر وزبر حرفی رارعایت نکند؛به گونه ای که غلط شمرده شود یا تشدید را نگوید ،نماز او باطل است.
آیت الله خامنه ای(مدظله)
اگر براى کسى از طريق معتبر يقين حاصل شود که حروف را هنگام قرائت از مخارج صحيح خود ادا نمى‏کند و يا به‌طور کلى حروف و کلمات را صحيح تلفظ نمى‏نمايد و زمينه مناسبى براى يادگيرى از جميع جهات دارد، مثل اين که استعداد خوبى و يا فرصت مناسبى براى فراگيرى اين علم دارد، آيا واجب است در حد استعداد سعى در آموختن قرائت صحيح نمايد؟
ج: ملاک در صحّت‏ قرائت، موافقت آن با نحوه قرائت اهل لغتى است که قواعد تجويد از آنها گرفته شده است. بنا بر اين اگر اختلاف نظرات علماى تجويد در کيفيت تلفظ يکى از حروف ناشى از اختلاف آنان در فهم نحوه تلفظ اهل لغت باشد، مرجع حل اختلاف، خود عرف اهل لغت است. ولى اگر اختلاف نظرات آنان ناشى از اختلاف خود آنان در کيفيت تلفظ باشد، مکلّف در انتخاب هر يک از آن اقوال مخيّر است. کسى که قرائت خود را صحيح نمى‏داند، بايد در صورت تمکن براى يادگيرى قرائت صحيح اقدام نمايد.

س 466: س 467: آيا ادا کامل الفاظ عربى در نماز واجب است؟ آيا اگر کلمات به‌صورت عربى صحيح و کامل تلفظ نشود، نماز محکوم به صحّت‏ است؟
ج: واجب است که همه ذکرهاى واجب نماز از قبيل قرائت حمد و سوره و غير آنها به‌طور صحيح قرائت شود و اگر نمازگزار کيفيت صحيح تلفظ کلمات عربى را نمى‏داند، واجب است که ياد بگيرد و اگر قادر به يادگيرى نيست، معذور است.

صفحات: 1· 2