فرشتگان   روزی   از خدا    پرسیدند : بار خدایا      تو    که بشر    را    اینقدر

دوست داری غم را دیگر چرا     آفریدی؟ خداوند گفت :

غم را    بخاطر خودم آفریدم چون این مخلوق من که خوب

می شناسمش   تا    غمگین   نباشد   به  یاد    خالق نمی افتد.