پیوند: http://www.jamejamonline.ir/papertext.aspx?newsnum=100819413289

امشب قرار است دل‌هايمان را دو پاره كنيم؛ پاره‌اي از آن را بفرستيم به شهر بي‌وفاي كوفه كه مردمش هيچ‌وقت با مولايمان علي(ع) همراه و همدل نبودند و رياكاري‌شان، آنها را واداشت تا سحر نوزدهم رمضان با ضربه شمشير، فرق علي(ع) را بشكافند؛ ضربه‌اي كه امشب حضرت امير را از پاي درمي‌آورد.

آري امشب پاره‌اي از دل ما در حرم مولايمان براي مظلوميت او مي‌گريد و پاره ديگرش به درگاه خداوندگار مي‌رود تا در شبي كه از هزار شب برتر است، در شبي كه شب «قدر» است، از خداي رحمان طلب مغفرت كند. امشب زمزمه يا الله، يارحمان، ياعماد، يا معين و… بر لبانمان جاري مي‌‌شود تا شايد كه زنگار از دلمان زدوده شود و چند صباح ديگر عمر را در سايه رحمانيت خداوند سپري كنيم. شب قدر از هزار شب برتر است، شب قدر شبي است كه علي(ع) بعد از سال‌ها تضرع به ديدار خداوندش رفته است، شب قدر شبي است…