در زمینه پرسش مطرح شده؛ از دو راه می‌توان جواب داد:

1. جواب نقضی: همین اشکال در پیامبران نیز وارد است؛ خداوند می‌فرماید: «لا نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ»؛[1]

میان هیچ‌یک از پیامبران وى، فرق نمی‌نهیم. در حالی‌که چنین اشکالی را کسی مطرح نمی­کند.

و پیامبران برای مقاصد و برنامه‌های بس والا از طرف خداوند، برای زندگی این جهانی و آن جهانی انسان‌ها

در زمان‌های مختلف مبعوث شده‌اند.

2. جواب حلی:

اگرچه ریشه کلام معصومان(ع)، نور واحدی است اما بر حسب زمان و مکان،شیوه ارائه و تبلیغ آن متفاوت می‌باشد.

با دقت در سیره عملی معصومان(ع) این مطلب به روشنی مشاهده می‌شود که روش زندگی و برخورد آنان

در مسائل فردی و اجتماعی ازجنبه‌های مختلف فرهنگی و سیاسی بر اساس مقتضیات زمان و مکان بوده

و این مطلب منافاتی با یگانه بودن سخن آنان ندارد و ضرورت وجود آنان را در زمان‌ها و مکان‌های مختلف به اثبات می‌رساند

و روش پیامبران نیز همین گونه بوده است که سخنانشان بر اساس نیاز مردم -و نه دانش خودشان-

در زمان‌های مختلف متفاوت بوده است، در سخنی رسول گرامی اسلام(ص) می‌فرماید:

«إِنَّا مَعَاشِرَ الْأَنْبِیَاءِ نُکَلِّمُ النَّاسَ عَلَى قَدْرِ عُقُولِهِمْ »؛[2] ما گروه پیغمبران مأموریم که با مردم به اندازه عقل خودشان سخن بگوئیم.

[1] . بقره، 285.
[2] . کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج 1، ص 51، دار الحدیث، قم، چاپ اول، ‏1429ق

منبع:http://www.islamquest.net/