اوای باد انگار اوای خشکسالی است
بگذار تا نگویم تقدیر لا ابالی است
وقتی که مرگ انسان مانند سنگ باشد
دنیا به این بزرگی یک کوزه سفالی است
باید که مهربان بود باید که عشق ورزید
زیرا که زنده ماندن هر لحظه احتمالی است