از پس پنجره آویخته ام چشمم را

باز هم از مژه خون ریخته ام جشمم را

تا تو باز آیی از این غیبت طولانی خویش

همره اشک جگر بیخته ام چشمم را

از سر صبح ازل تا به سر شام ابد

گرد از گرده برانگیخته ام چشمم را

تا که لایق به ملاقات تو باشد روزی

به تماشای تو فرهیخته ام چشمم را

همچنان نیز به قصد دل خصمت حتی

تیغ ها از مژه آهیخته ام چشمم را

امیر علی مصدق