تا به حال کلاس اولی ها رابه مدرسه برده اید ؟ دیده اید ؟ گر به نظاه گری آنان بنشینید ، از یک طرف خوشحا ل ،چرا که آمده اند درس بیاموزند. از طرف دیگر ناراحت ، چرا که از پدر ومادر خود جدایند.

ما آمده اییم خوشحال از جهتی که توفیق حاصل شده است تا بیاییم در مکتب امام باقر وصادق (علیهما السلام) شاگردی کنیم.مکتبی که فضایش عطر آگین از احادیث ائمه (علیهم السلام) است و از سخنان سبز وزیبای حکمت آموز آنان، شادابی را،به رخساره قلبمان بپاشیم . تا شادی قلب ،روشنایی راهمان باشد در شب تاریکِ سردِ زمستانیِِ پیروی از هوای نفس . در جایی آمده ایم که فرشته ها ،بال هایشان پهن است وما بر آن گام نهاده ایم.

آمده ایم علم بیاموزیم البته بکارگیرنده علم را بهتر میدانند. اینجا ،ظرف وجودی خود را ، با ریختن علم دین در آن پر میکنید که هر چه بیشتر، علم درآن بریزید ، وسعتش بیشتر می شود . شما جوینده چیزی هستید که یا به آن یا به برخی از آن می رسید .قلمی که به آن قسم خورده شده ، به دست می گیرید ومی نویسید آنچه مهیا در اینجاست . ثبت کردن مطالب ،که همان در بند کشیدن آن است واین است ماندگاری بیشتر.

در اینجا می آموزی :

رئیس مکتب شیعه مفسر کتابی است که تمام گنجینه معارف انسان ساز در آن نهفته ، کتابی که جاودان وبرای همه نسل هاست .ما راه را درست انتخاب کردیم . برای پر وبال گرفتن باید در این مکتب خوب شاگردی کنیم و پرورش دهنده علممان بزرگ وگرامی بدانیم وبه حرفها یشان خوب گوش دهیم .برای تابش آفتاب رهایی از نفس بر جانمان محتاج به دعای پرورش دهندگانمان هستیم .

برای بالا رفتن از نردبان فهم دین باید یکی یکی پله های را از اول طی کنیم که پله اول دوره5 ساله ای است که امضای صاحب اصلی این مکتب، پای در پله اول نردبانی عاشقی نهادیم.

آمده ایم درخت عقلمان را با نور ایمان پرورش دهیم اینجا تنها علم آموزی نیست بلکه عمل همراه دارد این گونه نور ایمان در قلب شروع به ساطع شدن می کند. هر روز که می گذرد یک برگ از دفتر عمرمان ورق می خورد در طول زندگی مان گاها در این برگها ، صحنه هایی خلق می شوند صحنه هایی تکراری.

در کویر یا شمال . در بین فصول سال، بیشتر درختان سبز بهاری را می پسندید تا به حال احساس کرده اید هر چند گذرا از میان این درختان عبور کنی لذت خاصی می بری از درختی که سبزی وجودش نشاط آور، شاخه هایش افزون تر از درختان دیگر، میوه هایش پربار تر باشد.

درخت عقل من و تو می تواند به بار بنشیند گر به پای سخنان گهربار ائمه «علیهم السلام» بنشینم خوب گوش دهیم و به مرحله عمل بنشانیم.

این درخت هم چون درخت سبز بهاری است زمانی دلنشین برای رضای صاحب هستی هست که میوه پربار، شاخه هایش فزون تر باشد.لطافت کار این جاست که ریشه این درخت در باطن مقام در برابر فریب کارهایی دنیا و شیطان باشیم. این طور می شود این درخت ستاره درخشان بین دیگر درختان، چون مزین به ریشه مستحکم است.

برای این کار پای سخنان زیبای حکمت آمیز ائمه«علیهم السلام» می نشینم و سر تا پا گوش ایم.

ریشه کارهایمان را تقوا قراردهیم که مرحله اول آن ،آموختن دین است . من وتو قدم در آن نهادیم . باشد که ثابت قدم و جاودانه حرکت کنیم . ریشه محکم در مقابل طوفان هوای نفسمان باشیم. به گفته استاد بزرگوار ،شهید مطهری (ره) ،تقوا سبب هدر نرفتن نیروهای ذخیره وجود انسان در راه های لغو ، لهوو حرام است . بدیهی است که آدم نیرومند بهتر میتواند تصمیم بگیرد وخود را نجات دهد .

شاخه های این درخت ،حیا نام دارد که تو را به تواضع می خواند . کیست که با آموختن علم ، تواضع خود را هر چه بیشتر قوی کند و کلمه نمی دانم را راحت برزبان جاری سازد و درختی باشد که شاخه هایش سنگین تر و سرش خمیده تر باشد. درست است شاید که تو اندک چیزی بدست آری ، اما به آن تداوم داشته باشی ، بهتر از فراوانی رنج آور باشد.

اگر گفتی میوه این درخت چیست ؟! زهد و پرهیز. یکی از خصوصیات پرهیزکار ، روشن دلی دل اوست و اینکه افق دیدش وسیع است یک نمونه از صفات او این است که معنای *والسابقون السابقون *را به درستی درک کرده و به یک کار نیک خود بسنده نمی کند و آن را دژ بزرگ در مقابل خود نمی بیند که سرعت گیر کار خیرش باشدبلکه هر کار پسندیده خود را ،کوچک شمرده تا بتواند شتابان حرکت کند و مانعی برای رشد میوه درخت عقلش پیش نیاید.

چرا که متوجه است دنیا سه روز است . دیروزش هرچه بود ،گذشت و برنمی گردد . آن حکیمی است ادب آموز . با تجربه آن باید وظیفه امروزت روشن شود .

امروز آن باید غنیمت شمرد چرا که دوستی است در حال وداع . فردای دنبا معلوم نیست که به ان برسی . آرزوی بیش نیست شاید به ان برسی و سعی کن فردا رو به خوبی رقم بزنی

ما آمده ایم کوله بارمان را پر کنیم از میوه های علم ، نور ، عمل و معرفت .

آخر تمام مفاسد بشری ار این است که مغزها نیرومند شده ولی دیها ضعیف وناتوان مانده .

بیایید از دریای اخلاص ائمه (علیهم السلام) ، سرچشمه هرچند کوچک ،در علم وعملمان به دلهای کوچکمان سرازیر کنیم و علم را طعمه آفت ثروت اندوزی وشهرت قرارندهیم . علم را اینگونه کم بها نفروشیم .اگر این گونه باشیم ، مصداق بارز خسرالدنیا والاخره می شویم .می دانید که بالاترین اخلاص این است که انسان معبودش ، هوای نفس خودش نباشد .

شرح حال ما نباشد جامانده از قافله مدارک اعتقادی و قلبی ،معارف دین و اخلاق . نباشد حزن دل من وتو که بعد از 5 سال ، بخواهیم با مدارک کاغذی از اینجا برویم . بگوییم مطالبی را یاد کرفتیم عمل نکردیم یا که عمل کردیم ، طبقه اخلاص ان پائین بود .

امید است این گونه باشد شرح حال من وتو:

زندگی رو طوری معنا کرده ، جهت داده

درد خدا داشتن هنر ما باشد

دست من وتو ،مرحم دل هم

زبان من و تو ،آب روی آتش باشد

زخم زبان نباشد بر دل دیگری

اخلاق من وتو ، آرام جان باشد

فکر من وتو ، سازنده روح جان

دگرگون از تحول بد باشد

حال وروحمان غیر از ورودمان

نشانی از زیبایی های گفته های ائمه (علیهم السلام)باشد

روشنی دل جوییم که صفای دل ،چیز دگر است

قلب من وتو تهی از این درگه نباشد

پایان وصال 5 ساله ، زود به سر رسد

عطش یک روز ماندن ، در هوای سرت باشد

به قلم رضیه علمدار