?قدرت ذهنیِ انسان از اینجا آغاز می‌شود: «به چیزی که نمی‌خواهی، ذهنت سراغش نرود و به چیزی که می‌خواهی، ذهنت را روی همان متمرکز کنی» این بزرگترین منشأ قدرت در روح انسان و آغاز قدم‌هایی است که انسان به‌سوی رشد و کمال برمی‌دارد.

?البته قبل از این هم می‌توان مقدّماتی برای رسیدن به قدرت ذهنی در نظر گرفت؛ مثل سبک‌زندگیِ درست و برخی رفتارهایی که انسان باید انجام بدهد یا انجام ندهد؛ مثلاً اینکه انسان نباید هرزه‌چشمی و هرزه‌گوشی کند؛ یعنی نباید هر چیزی را گوش بدهد که ذهنش به‌سمت هر فکری برود.

?اسلام اصلی‌ترین برنامه‌اش یعنی نماز را برای تمرین کنترل ذهن گذاشته است. اصلِ اصلِ نماز این است که «به چی نیندیشی و به چی بیندیشی؟»

?اگر ذهن انسان تربیت نشود، غالباً دربارۀ امور منفی فکر می‌کند. ذهن را باید تربیت کرد؛ یک وجهِ این تربیت، منصرف‌کردن ذهن از امور بد است، وجه دیگرش، متوجّه‌کردن ذهن به امور خوب است.

?به چه چیزهایی نباید بیندیشیم؟ هر چیز بدی دربارۀ گذشته و آینده! باید ذهن را از آینده‌اندیشیِ بد که موجب نگرانی می‌شود و از گذشته‌اندیشیِ بد که موجب حسرت می‌شود، بازداشت.

?اگر قدرت ذهنی نداشته باشی، در اثر صفات خوبی مثل «کمال‌طلبی» و«خوف از خطر» ذهنت به‌طور خودکار سراغ امور منفی می‌رود. از یک‌طرف، چون کمال‌طلب هستی، نقص‌هایت تو را اذیت می‌کند. از طرف دیگر، چون می‌خواهی خودت را از خطرها نجات بدهی و دنیای اطراف پُر از عوامل خطر است؛ لذا دچار ترس و نگرانی می‌شوی.

?علیرضا پناهیان