بسم الله الرحمن الرحیم

در جمع طلاب مدرسه علمیه حضرت زینب سلام الله علیها یزد عنوان شد؛

را ههای ارتباط کلامی موثر

نشست مشاوره ای ، “راه های ارتباط کلامی موثر ” به همت معاون فرهنگی مدرسه علمیه حضرت زینب

سلام الله علیها شهر یزد، باحضور 500 نفر از طلاب این مدرسه برگزار شد .

“سرکار خانم آبیار” مشاور برجسته حوزه علمیه حضرت زینب سلام الله علیها یزد ،

در این نشست به راه های ارتباط کلامی موثر و موفق اشاره نمود .

وی در ابتدا به حدیثی از امام رضا علیه السلام اشاره نمود که حضرت می فرمایند :

هرکس بینا شود بصیرت پیدا می کند هرکس بصیرت پیدا کند می فهمد و هرکس بفهمد عبرت می گیرد.

آبیار در ادامه گفت: خانواده یکی از نظام های اولیه جوامع بشری است تصویرهایی که ازدوران کودکی ما

در ذهنمان است ، همه مربوط به خانه و افراد آن است .

بهترین بستری که آرامش انسانها را تامین می کند خانواده است .

تربیت نسل آینده برای بیرون از خانه و اجتماع از هر نظر (اقتصادی.قدرت دفاعی وجنگ و….)بر عهده خانواده است

تمام نیازهای عاطفی روانی، اقتصادی، اجتماعی در وهله اول از خانواده شروع میشود.

امروزه با مشکلاتی که در زندگی ها پیش آمده و پیچیدگی هایی که امروزه در روابط خانواده به وجود آمده،

به روابط بیرون از خانه هم باید توجه شود پس باید گفت برخوردهای اجتماعی .اخلاقی و…

هم در خانه هم بیرون از خانه اهمیت دارد .

آبیار در ادامه گفت : از طرف دیگر متون دینی و کلام ائمه اطهار همه سرشار از دستورات و توصیه هایی

درباره رفتار با یکدیگر و احترام به یکدیگر است متونی که روانشناسان از آن استفاده کردند و نظریه پرداختند

و به زندگی ما تزریق کردند. پس ما باید از این متون اصلی استفاده کنیم و برای تامین امنیت و آرامش خانواده

به کار ببندیم

علمی داریم به عنوان روانشناسی .روانشناسیاز اول به کشف دروغهایی که هر فرد به خودش میگوید مربوط است

.شاید ما به دیگران دروغ نگوییم ولی اگر خودمان را کنکاش و بازنگری کنیم می بینیم به خودمان دروغ می گوییم .

دومین مورد مربوط می شود به تعیین حد ومرز خو دمان با دیگران .

انسان موجودی است که باید خودش را بشناسد و فتح کند .علوم تجربی و دیگر علوم مثل صرف و نحو

تعداد معدودی نویسنده دارند ولی کتابهای علوم انسانی مخصوصا روانشناسی بسیار نویسنده دارند .

وی گفت : پایه علوم روانشناسی خود شناسی است وبا خودمان باید پیوند بخوریم.

چه میشود که وقتی در یک پرسه از زمان ،اتفاقهای نا مناسب می افتد تقصیر را به گردن عوامل دیگر می اندازیم

در حالیکه باید به خودمان برگردیم و ببینیم چرا ما نتوانستیم در جامعه اثر بگذاریم ؟!

چون ما واقعیت را نمی بینیم و واقعیت را بر اساس احساسمان تعریف میکنیم در حالیکه باید بر اساس واقعیات،

احساسمان را تعریف کنیم

مشاور مدرسه در خطاب به طلاب گفت: اولین چیزی که برای هر انسانی مهم است امنیت است

ما هر چیزی را می توانیم تحمل کنیم الا نبود امنیت را . اگر این نیاز ما تامین شد در مرحله بعد به

نیازهای دیگر می پردازیم

بعد از امنیت ، نیازهای جسمی مثل گرسنگی و… قرار می گیرد و در مرحله بعد نیازمندیم که مورد محبت

قرار گیریم و این در ذات انسان است و اگر نباشد خلاف ذات انسان است و زمانیکه مورد محبت قرار گرفت

دوست دارد دیگران تاییدش کنند

در مرحله بعد فهمیدن و دانستن اهمیت پیدا میکند

(چرا فرزندانمان را بدون توجه به این نیازهایشان راهی مدرسه میکنیم و بعد انتظار داریم درس را بفهمند

و نمره خوب بگیرند )

بعد از مراحل فوق زیبایی شناسی در ما بروز می کند چگونگی بر خورد با دیگران جزء این نیاز است

خیلی از روابط را به گونه ای مودبانه یا به گونه ای بی ادبانه بیان کنیم

در صورتی که نیازهای قبلی براورده شده باشد این روابط مودبانهبرقرار می شود 

در پایان به ظهور و بروز رساندن تواناییها و استعدادها مطرح می شود.

حضرت علی(ع) می فرمایند «زمان سه بخش است بخش اول مربوط به گذشته است

که کسی توانایی بازگشت به آن را ندارد و بخشی مربوط به آینده است که فقط خدا از آن آگاه است

و بخشی از آن مربوط به حال است که باید آنرا دریابیم و به آن بپردازیم »

وی در پایان گفت :خیلی از کارها را به خاطر اینکه به آینده نظر داریم انجام میدهیم ولی باید در حال زندگی کنیم

واز زندگی لذت ببریم و حال خود را فدای گذشته یا آینده نکنیم

و بیش از توان خود بر خود بار، سوار نکنیم و از خود توقع نداشته باشیم.

پایان.