امام علی علیه السلام می فرمایند : در فتنه ها، چونان شتر دو ساله باش ،نه پشتی دارد که سواری دهد و نه پستانی که آن را بدوشند.(نهج البلاغه ،ترجمه محمد دشتی ،حکمت 1)
حضرت در این حدیث همه را متوجه می کنند که اجازه ندهند تا دیگران از آن ها سوء استفاده کنند البته نه این که سکوت اختیار کنند که سکوت در برابر فتنه ها به نوعی همراهی با فتنه است و این کاری بود که عده ای از افراد بی بصیرت در ماجرای فتنه 88 آن را انجام دادند و با این کار به نوعی خود را مصداقی برای خروج از نور به ظلمات کردند.