در خواب ديد که با خداوند مصاحبه مي کند

از خدا پرسيد :چه چيز بيش از همه چيز شما را در مورد انسان متعجب مي کند؟

خداوند در جواب گفت:اينکه آنها از کودک بودن خسته مي شوند

وبراي بزرگ شدن عجله دارند و ساليان دراز را

در حسرت دوران کودکي سر مي کنند.

واينکه سلامتيشان را براي به دست آوردن پول از دست مي دهند

وبعد پولشان را خرج مي کنند تا دوباره سلامتي به دست آورند.

واينکه با چنان هيجاني به آينده فکر مي کنند که زمان حال را فراموش مي کنند

لذا نه در حال زندگي مي کنند نه درآينده

و ديگر اينکه چنان زندگي مي کنند که گويي هر گز نمي ميرند

وچنان مي ميرند که گويي هرگز زنده نبوده اند.

قدري سکوت کرد ودوباره پرسيد خداي من

خدايا دوست داريد چه درسيهايي از زندگي بندگانت  ياد بگيرند؟

خداوند در پاسخ گفت:ياد بگيرند که

نمي توان ديگران را مجبور به دوست داشتن خود کرد

اما مي توان محبوب ديگران شد.

ياد بگيرند که با ارزشترين ها اشيائي نيست که

در زندگي دارند بلکه اشخاصيست که در زندگي دارند.

ياد بگيرند که نبايد خود را با ديگران مقايسه کنند،

هر کس طبق ارزش هاي خودش قضاوت مي شود نه در گروه وبر اساس مقايسه.

ياد بگيرند که ثروتمند کسي نيست که بيشترين دارايي را دارد

بلکه کسي است که کمترين نياز را دارد.

وبدانند که براي ايجاد زخمي بر دل کسي فقط چند ثانيه لازم دارند

ولي براي التيام بخشيدن به آن زخم سالها ويا شايد

هرگز زماني را به دست نياوند.

وبدانند که پول همه چيز مي خرد جز دل خوش

خدا عظيم نيست او عظمت است،

خدا مهربان نيست او مهرباني ست

،خدا عاشق نيست او عشق است،

و اين عظمت ومهرباني توسط ما فرصت حضور مي يابد.

وقتي دست ناتواني را بگيريم

ويا با عشقي خالصانه  به حرف هاي انساني تنها ودرمانده گوش بسپاريم

ويا گره گشاي گرهي باشيم.

اين پروردگار است که مجال حضور برزمين يافته ،

جهان در انتظار ظهور همه ماست.

کار خدا خلق انسان بود و رسالت انسان تجلي خداوند بر زمين،

انسان نردبانيست که خداوند از طريق آن از فراز آسمانها گام بر زمين مي نهد.