گناه عادي!
يكي از آسيب هايي كه جامعه اسلامي را به شدت تهديد مي كند، آن است كه زشتي و قبح گناه برداشته شده و گناه عادي شود، متأسفانه در برخي موارد شاهديم كه چطور، گناهي كه سابقا خيلي زشت بود به شكل عادي در مي آيد، مثل ريش تراشي يا بد حجابي يا غيبت و اين به حدي مي رسد كه آن قدر عادي مي شود كه حتي از آن نهي هم نمي شود، بايد ديد چه عواملي دست به دست هم مي دهد كه گناه، قبحش برداشته شده و عادي مي شود:
1.سكوت و بي تفاوتي در برابر گناه: يكي از زمينه هاي عادي شدن گناه، همين سكوت و بي تفاوت بودن در برابر آن است، در مسئله تربيت كودك، اگر والدين كار زشت كودك را به او گوشزد نكرده و او را از راه‌هاي مختلف راهنمايي نكردند، پيداست كه اصلا كودك آن كار را زشت نشمرده و هميشه انجام مي دهد، در جامعه هم قضيه از اين قرار است كه وقتي عده اي ناظر و شاهد كار زشت كسي هستند، و بي تفاوت از كنارش رد مي شوند و مي گويند: به من ربطي ندارد، اين خود تأييد آن است يا مي گويند حرف ما تاثير ندارد، حتي اگر تاثير هم نداشته باشد نبايد حاكي از تاييد باشد، چراكه سكوت نشانه رضايت است و در روايت است كسي كه به كار گروهي راضي باشد مثل كسي است كه آن كار را انجام داده است (1)، حتي اگر در جايي نمي توانيم سخني بگوييم لاقل با چهره در هم كشيده كه مي توانيم نارضايتي خود را اعلام كنيم، و اگر هر كس از افراد جامعه به همين اندازه سكوت نكنند، گناه اين قدر راحت و فراگير نمي شود، اگر هر يك به نوبه خود نهي از منكر كند هر چه نشود، حداقل زمينه فراهم نمي شود.
2. گناه بزرگان: يكي ديگر از زمينه هاي عادي شدن گناه، انجام شدن گناه توسط بزرگان است، چه اينكه كودك وقتي شاهد كار زشت والدين باشد، از آنجا كه آنان را معلم خود مي داند آنرا درست شمرده و انجام مي دهد، از اين رو خداوند خطاب به همسران پيامبر مي فرمايد: شما با ساير زنان متفاوتيد، اگر از شما زشتي سر زند مضاعف و دوبله شمرده مي شود. چرا كه راه را براي ديگران باز مي كند.(2)
3.خودداري از نگاه به گناه: قرآن دستور به چشم پوشي مي دهد، چرا كه يكي از مهم‌ترين عوامل عادي شدن گناه، نگاه به گناه است، نگاه به گناه، گناه است، حتي اگر انسان مرتكب آن گناه نشده باشد. نگاه به گناه، زمينه گناه را فراهم مي كند و براي همين بايد از آن خودداري شود، خداوند در اين خصوص به مردان و زنان مؤمن دستور چشم پوشي داده است. آنجا كه مي‌فرمايد: به مردان مؤمن بگو که چشمان خويش را ببندند و شرمگاه خود را نگه دارند، اين برايشان پاکيزه تر است زيرا خدا به کارهايی که می کنند آگاه است.(3) بايد نگاه را كنترل و مديريت كرد، بايد به چشم آموخت كه هر چيز و هر كس ارزش ديدن ندارد.*
ادامه دارد
منابع:
1. الرَّاضِي بِفِعْلِ قَوْمٍ كَالدَّاخِلِ مَعَهُمْ فِيهِ وَ عَلَى كُلِّ دَاخِلٍ فِي بَاطِلٍ إِثْمَانِ إِثْمُ الْعَمَلِ بِهِ وَ إِثْمُ الرِّضَا بِهِ. وسائل ج16 ص141.
2. «یا نِساءَ النَّبِیِّ مَنْ یَأْتِ مِنْكُنَّ بِفاحِشَةٍ مُبَیِّنَةٍ یُضاعَفْ لَهَا الْعَذابُ ضِعْفَیْنِ وَ كانَ ذلِكَ عَلَى اللَّهِ یَسِیراً ؛سوره احزاب آيه 30.
3. قُل لِّلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَيَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِكَ أَزْكَى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا يَصْنَعُونَ قُل لِّلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَيَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِكَ أَزْكَى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا يَصْنَعُونَ سوره نور آيه 30.
* با استفاده از سخنان استاد قرائتي.
