شبي با بقيع
30 اردیبهشت 1391 توسط قیاسی
اى بقيع! تربت پاك تو، توتياى چشم عرشيان عالم است . فضاى عطرآگين تو، مشام عشاقت را تا ابد پر كرده است .
در شبهاى آرام تو، غلغلهاى از ورد ملائك به پاست . ماه در پرتو پرفروغت روى تابيدن ندارد .
نور ستارگان آسمان پرتوى از سنگريزههاى مزار توست .
انوار ملكوتى تو روشنتر از جملهى كهكشانهاى عالم است . خاك آسمانى جمله افلاك در تو آرميدهاند .
تصوير تو بلندترين فرياد مظلوميت تاريخ هستى است . در درونت اسرار آميزترين رازهاى هستى نهفته است . نقش تو مهر مظلوميت آلالله بر پهنهى اين كرهى خاكى است . در حديثحرمتت زبان فصاحت الكن مانده است .
نوشته ای از زائر بقیع