کجا میخوای بری چرا منو نمیبری؟؟؟؟
کجا میخوای بری
چرا منو نمیبری …
حسین
این دم آخری
چقدر شبیه مادری …
قرارمون چی شد
که بی قرار هم باشیم
حسین …
هرچی که پیش اومد
باید کنار هم باشیم …
آه از دل زینب
التماس دعا
کجا میخوای بری
چرا منو نمیبری …
حسین
این دم آخری
چقدر شبیه مادری …
قرارمون چی شد
که بی قرار هم باشیم
حسین …
هرچی که پیش اومد
باید کنار هم باشیم …
آه از دل زینب
التماس دعا
«هنگامى كه رهسپار آن ديار شد و پى برد كه دست از ياريش كشيده اند»
امّا بعد؛ اى مردم، هلاكت و اندوه بر شما باد! كه با آن شور ما را خوانديد تا به فرياد شما رسيم، و ما شتابان آمديم، با همان شمشير كه پيش از اين در دستان ما بود بر سر ما كشيديد، و آتشى كه بر دشمن خود و شما افروخته بوديم بر ما افروختيد!
يك پارچه بر ضدّ دوستان و كمك دشمنتان گرد آمديد، با اينكه آنان نه رفتار عادلانهاى با شما داشتند، و نه شما چشم اميدى به خير ايشان داشتيد، نه بدعتى از جانب ما سر زده، و نه نظر و رأى سستى از ما بروز كرده است.
نفرين بر شما! چرا آنگاه كه شمشير در نيام بود و دلها آرام، و تصميم نااستوار (پيش از بيعت با مسلم) ما را رها نساختيد!؟ چونان پرواز ملخ بسوى فتنه پريديد، و همچون پروانه در آتش آن افتاديد، پس هلاكت و لعنت بر ستمگران امّت؛ و پس مانده هاى احزاب؛ و رهاكنندگان قرآن، و تف شيطان، و تحريف كنندگان كلام (همانها كه راز معانى از كلمات برگرداندند)، و بر خاموش كنندگان سنّتها باد! بر آنان كه زنازاده را به نژاد متّصل مى سازند، و بر مسخره كنندگان، آنان كه قرآن را پاره پاره كردند، به خدا سوگند كه اين پيمان شكنى و بي وفائى عادت ديرينه شماست، كه خون شما با آن پيوسته و آميخته است، و ريشه اتان بر آن استوار.
شما براى صاحب خود بدترين ميوه گلوگير، و براى غاصب لقمه اى گوارا!
هان؛ كه لعنت خدا بر عهدشكنان باد! آنان كه سوگندها و عهود را- پس از استوار كردن آنها- مى شكنند، در حالى كه خداى را بر خويشتن ضامن كرده اند.
هان؛ هم اكنون اين فرد ناپاك زاده (ابن زياد) پسر ناپاك زاده، در انتخاب دو چيز پافشارى مى كند: يا عقيده و ايمان، و يا پذيرش خوارى و مذلّت، در حالى كه هر گونه پستى از ما بدور است. خداوند و پيامبر و مؤمنان، و نيز پاكدامنان، و افراد با غيرت، و شخصيتهاى سربلند نمى پسندند كه طاعت فرومايگان را بر قتلگاه بزرگواران ترجيح دهيم، و من با همين افراد اندك از خانواده ام، در برابر دشمن سر سخت و پرشمار مقاومت مى كنم، هر چند كه ياران تنهايم گذاشته اند.
هان! بدانيد كه آنان جز به اندازه سوار شدن بر اسب منتظر نمانند تا اينكه آسايى جنگ به چرخش افتد، و گردن ها آويزان شود. اين عهدى است كه پدرم عليه السّلام به من سپرد، پس رأى خويش گرد آريد، سپس حيله و نيرنگتان را در باره من به كار بنديد، و مرا مهلت مدهيد، من بر خدا- كه پروردگار من و شما است- توكّل كردم، هيچ جنبنده اى نيست مگر آنكه او گيرنده موى پيشانى اوست بى شكّ پروردگار من بر راه راست است.
(تحف العقول ،حسن بن علی ابن شعبه شعرانی، ترجمه جعفرى، ص: 223)
امام صادق عليه السلام:
لا تَدَع زيارَةَ الحُسَينِ بنِ عَلىّ عليه السلام و مُر اَصحابَكَ بِذالِكَ، يَمُدُّ اللّه فى عُمرِكَ و يَزيدُ اللّه فى رِزقِكَ و يُحييكَ اللّه سَعيدا و لاتَموتُ اِلاّ سَعيدا و يَكتُبكَ سَعيدا؛
زيارت امام حسين عليه السلام را رها نكن و دوستان خود را هم به آن سفارش كن، كه در اين صورت، خداوند عمرت را طولانى و روزى ات را زياد مى كند و زندگى ات را همراه با سعادت مى كند و جز سعادتمند نمى ميرى و نام تو را در شمار سعادتمندان، ثبت مى كند.
كامل الزيارات ص 152
امام باقر علیه السلام:
اِنّ الحُسَينَ صاحِبَ كَربَلا قُتِلَ مَظلوما، مَكروبا عَطشانا، لَهفانا فآلَى اللّهُ عَزَّوَجلّ عَلى نَفسِهِ اَن لا ياتيَهُ لَهفانٌ و لا مَكروبٌ و لا مُذنِبٌ و لا مَغمومٌ و لا عَطشانٌ و لا مَن بِهِ عاهَةٌ ثُمَّ دَعا عِندَهُ و تَقَرَّبَ بِالحُسَينِ بنِ عَلىٍّ علیه السلام اِلَى اللّهِ عَزَّوَجَلَّ إلاّ نَفَّسَ اللّهُ كُربَتَهُ وَ اَعطاهُ مَسأَلَتَهُ و غَفَرَ ذَنبَهُ وَ مَدَّ فى عُمُرِهِ وَ بَسَطَ فى رِزقِهِ فَاعتَبِروا يا اُولـِى الاَبصار؛
حسين، بزرگ مرد كربلا، مظلوم و رنجيده خاطر و لب تشنه و مصيب زده به شهادت رسيد. پس خداوند، به ذات خود، قسم ياد كرد كه هيچ مصيبت زده و رنجيده خاطر و گنهكار و اندوهناك و تشنه اى و هيچ بَلا ديده اى به خدا روى نمى آورد و نزد قبر حسين علیه السلام دعا نمى كند و آن حضرت را به درگاه خدا شفيع نمى سازد، مگر اينكه خداوند، اندوهش را برطرف و حاجاتش را برآورده مى كند و گناهش را مى بخشد و عمرش را طولانى و روزى اش را گسترده مى سازد. پس اى اهل بينش، درس بگيريد!
بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 98، ص 46، ح 5
قال على بن الحسین ( علیه السلام ):
تزهر أرض کربلا یوم القیامة کالکوکب الدرى وتنادى انا ارض الله المقدسة الطیبة المبارکة التى تضمنت سید الشهداء و سید شباب اهل الجنة .
امام سجاد ( علیه السلام ) فرمود :
زمین کربلا ، در روز رستاخیز ، چون ستاره مرواریدى مى درخشد و ندا مى دهد که من زمین مقدس خدایم ، زمین پاک و مبارکى که پیشواى شهیدان و سالار جوانان بهشت را در بر گرفته است .
منبع : کتاب ادب الطف ، ج 1، ص 236، به نقل از کتاب کامل الزیارات، ص 268.
قالَ رَسُولُ اللّهِ صلّى اللّه علیه و آله :
اِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ علیه السّلام حَرارَةً فى قُلُوبِ الْمُؤ منینَ لا تَبْرَدُ اَبَداً.
پیامبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله فرمود :
براى شهادت حسین علیه السلام ، حرارت و گرمایى در دلهاى مؤ منان است که هرگز سرد و خاموش نمى شود .
منبع : کتاب جامع احادیث الشیعه ، ج 12، ص 556