به مناسبت فرارسیدن دهه مبارک فجر با سرکار خانم قیاسی از فعالین انقلاب اسلامی ومدیر مدرسه علمیه حضرت زینب سلام الله علیها مصاحبه ای انجام داده ایم .

- لطفا احساس خودتان را از فرا رسیدن ایام الله دهه ی مبارک فجر برای ما بیان کنید.
بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین انه خیر ناصر و معین و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین.
فرارسیدن ایام الله دهه مبارک را به همه ملت ایران و کلیه طلاب حوزههای علمیه استان یزد تبریک عرض میکنم،طبیعتا کسانی که در زمان انقلاب حضور داشتند همه صحنه ها و برنامه هایی که در رادیو و تلویزیون پخش می شود خاطره انگیز است،وقتی من همین سوال را از برخی جوانان 17،18 ساله میکنم میگویند از دیدن این برنامه ها خوشحال میشوندولی ما با دیدن هر قسمتی از این راهپیماییها و شعار دادنها و …با شناختی که از قضایا آن زمان داریم آن روزها برایمان تداعی میشود،برای ما جالب است که چطور همه مردم شعرها یی که باید در راهپیمایی خوانده میشد را فی البداهه و بدون اطلاع قبلی همان لحظه حفظ میکردند و چقدر هماهنگ هم می خواندند.
- خاطره ای از آن روزها را برای ما نقل میکنید.
بله ابتدای انقلاب خاطرات تلخو شیرین بسیار دارد ولی همه تلخیهایش به شیرینی پیروزی انقلاب می ارزد و انسان را راضی میکند،یک خاطره شیرین به یادم آمد که،روز 21 بهمن بود ما در خانه بودیم و اخبار ساعت 2 را از رادیو دنبال میکردیم که اعلام شد ارتش بیطرفی خود را اعلام کرده من یکدفعه جا خوردم و گفتم این خیلی موضوع مهمیه اگر ارتش دخالت نکند حکومت نمی تواند پا بر جا بماند به دنبال آن پیوستگی ارتش به ملت اعلام شد،مردم به خیابانها ریختند و با صدای الله اکبر به سمت کلانتریها حرکت کردندما به میدان بعثت (میدان شاه آن زمان) رسیدیم،مردم از خوشحالی پلیسها(آژانهای آن زمان)، را روی دوشهایشان میگذاشتند و میرفتند.
و متاسفانه یک خاطره تلخ تلخ اینکه مشهد بودم در یک راهپیمایی به چهارراه لشکر رسیدیم در حالی مردان جلوتر از ما بودند و به استانداری مشهد رسیده بودند ناگهان صدای خوشحالی مردم با شعار الله اکیر بلند شد پس از پرس و جو گفتند اعلام شده ارتش به ملت پیوسته،همه از خوشحالی به سمت تانک ها یی که آنجا بود هجوم بردند و یکمرتبه دستور آتش بس دادند و مردم را به گلوله بستند و تانکها را روی مردم حرکت دادند،آن روز بسیاری از مردم را شهید کردند و خلی از مردم بدنهایشان در زیر تانکها ناقص شد ،متاسفانه پس از آن نیروهای گارد شاهنشاهی به بیمارستلن امام رضا(ع) رفتند و بسیاری از مجروحین و بیماران را به شهادت رساندند.
- به نظر شما وظیه ما در بیداری مردم نسبت به انقلاب و شهدا چیست؟
هر کسی به اندازه ی توانش تلاش کند خداوند در قرآن میفرماید:"لا یکلف الله الا وسعها” یک نفر فقط می تواند به همسر و فرزندش بگوید،یک نفر با وسعت بیشتر و یا کسی نمیتواند به دیگری بگوید ولی باید خودش را در راه انقلاب حفظ کند.
بالاترین توقع من از حوزه ها این است که طلاب باید مروّج اسلام وانقلاب و شهداو مروّج اهداف حضرت ولی عصر(عج) باشند و این پشتیبانی از انقلاب در واقع زمینه سازی برای ظهور حضرت است و اگر ما انقلاب را حفظ کنیم و بصیرت و آگاهی لازم را به مردم بدهیم این انقلاب راه اصلی خود را طی خواهد کرد و امروز بحمدالله نه تنها مردان و زنان ما بلکه کودکان نیز با بصیرت وارد صحنه می شوند .
خوشبختانه مردم ما دشمن شناس شده اند و سر دمداران کفر را شناخته اند و همین در بیروزی و تداوم انقلاب تا به امروز موثر بوده و تا روز ظهور حضرت ولی عصر(عج)
این رسالت بر دوش همه ملت ایران باقی است و اگر در یک کلام آنچه را که خدا و بیامبر فرودند را گوش دهیم و به قول امام راحل گوش به فرمان ولایت فقیه باشیم می توانیم راه را از بی راهه تشخیص داده و به مقصود برسیم .

بیام شما به طلاب در خصوص حضور در راهبیمایی 22 بهمن چیست ؟

این نه بیام من بلکه بیام همه دوست داران اسلام و انقلاب است که باید همه در صحنه حضور داشته باشیم ،به یاد دارم یک سال رادیو های دشمن از جمله BBC گفته بود که امسال حضور مردم ایران کمرنگ بود وقتی سوال شده بود که چرا اینطور گفتند :گفتند چون بلاکارد هایشان کمتر بوده بس دشمنی که به مقدار بلاکارد های ما دقت دارد مسلما به حضور تک تک ما در صحنه توجه ویژه ای دارد که این حضور را نمی توانند انکار کنند چرا که مردم خودشان با آگاهی و شوق وارد صحنه می شوند و این شکوه را برای میهن اسلامی خود در مقابل چشم دشمنان می آفرینند، لذا ،انها اگر به مردم خارج از کشور دروغ می گویند به مردم داخل نمی توانند دروغ بگویند .
فقط من خوف از این مسأله دارم که من بگویم حالا من یک نفر چه تاثیری دارم این همه آدم می روند پس نرفتن من مشکل ایجاد نمی کند ، اگر هر کسی این گونه بگوید این من ها چه تعداد عظیمی خواهد شد بلکه باید بگوییم به فرض این که هیچ کس هم نیاید من یک نفر باید بروم چون تکلیف من است ، شرکت در این راهبیمایی واجب کفایی نیست بلکه برتک تک افراد واجب عینی است مگر برای کسی که عذرشرعی و موجهی نزد خدای خود داشته باشد .

چگونه می توانیم انقلابی بمانیم ؟
متاسفانه در اوایل انقلاب کسانی بودند که انقلابی شدند ، مخالفت با شاه می کردند و امام را قبول داشتند و در وادی انقلاب قدم بر می داشتند ولی بس از مدتی رنگ عوض کردند و به نظر من علت تغییر مسیر برخی از آنهایی که می شناسم مادیات بود و همین که در مسأله ی تحت فشار و القاات دشمن قرار گرفتند کنار کشیدند و متاسفانه امروز نه تنها انقلابی نیستند بلکه برخی ضد انقلاب محسوب می شوند ،بنابراین انقلابی شدن آسان است وانقلابی ماندن مهم است.