در ادامه لینک قبلی
ما اگر مشکل ايشان (پشيمانم) از نوع دوم باشد راهکارهاي زير پيشنهاد مي شود که به نظر مي رسد به ترتيب اولويت اين راهکارها انجام شود :
1- تغيير نگرش نسبت به همسر و تلقين و خودگويي هاي مثبت نسبت به خوبي ها و نقاط مثبت همسر و پرهيز از برجسته کردن و فاجعه آميز کردن نقاط منفي ، پرهيز از مقايسه و در نهايت مبارزه کردن با افکار منفي و وسواس گونه عدم وجود احساس و علاقه به همسر در اين موارد از تکنيک هاي مديريت فکر بايد بهره مند شد. مثالي که براي روشن تر شدن اين تکنيک مي توان ذکر کرد اين است که ما از فردي که افسرده است و يا آستانه خنده اش بالاست مي خواهيم هنگام شنيدن طنز و فکاهي خودش را به صورت مصنوعي به خنده بزند و سعي کند به جاي تمرکز وسواس گونه نسبت به اين فکر که چرا من خنده ام نميگيرد، به موضوع شنيده شده دقت و توجه کند و به اجبار خودش را به خنده بزند به مررو زمان با تمرکز زدايي از مشکل به موضوع وضعيتش بهتر مي شود البته يادآور مي شود به هيچ وجه نبايد خودش را افراد عاشق مقايسه کنند و نبايد خودش را نسبت به نداشتن احساس شوره و شعف نسبت به همسرش سرزنش کند. بعد از مدتي مثلا يک ماه اگر اين تکنيک خودمديريتي و ايجاد انگيزه و شناخت نسبت به همسر و جذابيت هاي همسر ، موفق به ايجاد احساس نشد تکنيک بعدي سفارش مي شود.