پا بگیر، پایی را نگیر...!
موفقیت… قانون “لیاقتها” و “رقابتها” است…
خدا با توست، اگر “بدانی؛… امید از توست، اگر “نرانی"…
سهم من از “خوشبختی” دیگران… “خوشحالی” است…
“نفس اعتماد"… باعث “اعتماد به نقش” است…
به “صرفمان” است… که فعل توانستن را “صرف” کنیم…
قبل از اینکه “مات” شوی… عینک “مات” خود را عوض کن…
حرکت “زمین"… “زمینه” حرکت است…
نقطه “شروع"… نقطه “شلوغ"…
“قانع” بود… مسیرش بدون “مانع” بود…
وقتی “گیرِ کارید"… کارایی را به “کار گیرید"…
“پا” داشته باشی… “دست” خواهی یافت…
وقتی “پاهایم"، “همدستی” کردند… قدم برداشتم…
راهها را “نمییابم"… وقتی پاها با من راه “نمیآیند"…
“خود” باش… نه “نخود” هر آش!
اگر از این مرحله “رد شوی"… “رد نمیشوی"…
“رژیم گرفتم"… دیگر “غصه نخورم"!
وقتی “دستم را یافتم"… به هدف “دست یافتم"…
اراده یعنی… “سعی و توان"، “سنگ تمام"…
وقتی فکر “پا میگیرد"… پا “جان میگیرد"…
مشخصا این “شخص” است… که شخصیت خود را “مشخص” میکند…
منبع:مجله موفقیت
فرم در حال بارگذاری ...
فید نظر برای این مطلب