بدترين عذاب

مردي به شعيب پيغمبر ص گفت: چرا من اين همه گناه مي کنم، خداوند مرا عقوبت نمي کند؟ جواب آمد که تو گرفتار بدترين عقوبتها (قساوت و سنگدلي) هستي و خود نمي داني.

مولوي به همين داستان اشاره دارد، آنجا که مي گويد:

آن يکي مي گفت در عهد شعيب                 
که خدا از من بسي ديده است عيب

چند ديد از من گناه و جرمها
وزکرم يزدان نمي گيرد مرا

حق تعالي گفت در گوش شعيب
در جواب او فصيح از راه غيب

که بگفتي چند کردم من گناه
وز کرم نگرفت در جرمم اله

عکس مي گويي و مقلوب اي سفيه
اي رها کرده ره و بگرفته تيه

چند چندت گيرم و تو بي خبر
در سلاسل مانده اي پا تا بسر

زنگ تو ببر توست اي ديگ سياه
کرد سيماي درونت را تباه

بر دلت زنگار بر زنگارها
جمع شد تا کور شد ز اسرارها

مثنوي مولوي،  صص 186 ـ 187.