چرا می گویند بهتر است که در روز برای آب خوردن ایستاد و در شب نشسته نوشید؟

آیا دلیل علمی هم دارد یا فقط در روایات است؟

هیچ یک از دستورات الهی و تکالیف شرعی بدون حکمت و مصلحت وضع نشده اند،

گرچه ما نمی توانیم به همه این حکمت ها آگاهی پیدا کنیم زیرا تنها به اندازه اطلاعات

و به میزان معلومات بشری خود در هر عصر و زمان می توانیم فلسفه و اسرار احکام الاهی را دریابیم،

نه همه آنها را و اصولاً با عمق و وسعت آن دستورات و محدودیت علم ما،

نباید غیر از این انتظار داشته باشیم. [1]

ولی با توجه به اینکه خدای حکیم و عادل هیچ قانونی را بی حکمت وضع نکرده است

ما یقین داریم که هیچ تکلیفی خالی از حکمت و مصلحت خاص خود نیست [2] و

خداوند متعال هرگز فرمانی را به ضرر بنده اش صادر نمی کند بلکه هر دستوری که به ما می دهد،

صلاح و خیر ما در آن است.

بر همین اساس روحیه بندگی اقتضا می کند تا فرمانبرداری بی چون و چرای پروردگار خود باشیم

و همه دستورات او را اطاعت کنیم .

با این حال در احادیث به حکمت نوشیدن آب به طور ایستاده در روز و به طور نشسته در شب،

اشاره شده است که به برخی اشاره می شود:

الف) حضرت امام صادق (ع): «آب نوشیدن به حالت ایستاده در شب،

زرد آب را در بدن ایجاد می کند.» [3]                       

ب) حضرت امام صادق (ع): «نوشیدن آب در روز به حالت ایستاده موجب فزونی عرق

و بیشتر شدن نیروی بدن می گردد.» [4]

ج) حضرت امام صادق (ع): «ایستاده آشامیدن آب در روز، غذا را گوارا می سازد و

ایستاده آشامیدن آب درشب، زرد آب می آورد.» [5]

[1] . نک: مکارم شیرازی ، ناصر و سبحانی ، جعفر ، پاسخ به پرسش های مذهبی.
[2] . نک: پاسخ شماره 764 (سایت: 881).
[3] . شیخ صدوق ، من لا یحضره الفقیه، ج 3 ، ص 353، دارالکتب الاسلامیه .
[4] . همان مدرک شماره 3.
[5] . کلینی، محمدبن یعقوب ، الکافی ، ج6، ص383، دار صعب ، بیروت.

منبع:سایت شهید آوینی