ابن سيار گويد: هارون رشيد براى على بن يقطين جامه فرستاد كه در ميان آنها دراعه‏اى از خز كه مخصوص پادشاهان بود وجود داشت، على بن يقطين اين لباس گرانبها را با مقدارى اموال ديگر كه از خمس مالش بود خدمت موسى بن جعفر عليهما السّلام فرستاد، هنگامى كه اين هدايا را خدمت آن جناب بردند وى پولها را با لباسها قبول كرد و ليكن دراعه را پس فرستاد، و براى على بن يقطين سفارش كرد كه اين دراعه را نزد خود محفوظ بدار كه روزى به آن نيازمند خواهى شد.
على بن يقطين از اين قضيه بشك افتاد و نفهميد جريان دراعه از چه قرار است پس از چند روز كه از اين قضيه گذشت على بن يقطين بيكى از غلامانش خشمگين شد و او را از خدمتش بيرون كرد، غلام فورا نزد هارون رفت و از وى سعايت كرد.
غلام به هارون گفت: على بن يقطين به امامت موسى بن جعفر معتقد است، و همواره خمس مالش را براى وى ميفرستد، و اكنون دراعه امير المؤمنين را براى موسى ابن جعفر فرستاده است، هارون از اين موضوع بسيار خشمگين شد و گفت: من اينك اسرار اين قضيه را فاش خواهم ساخت.
هارون امر كرد على بن يقطين را احضار كردند، هنگامى كه وى در مقابل هارون ايستاد گفت: دراعه‏اى را كه بتو هديه كردم در كجا است؟ گفت: دراعه اكنون در منزلم در ميان صندوق مخصوصى قرار دارد و او را معطر كرده و مانند گوهر گرانبهائى محفوظ ميدارم و هر روز بعنوان تبرك بر وى نگاه ميكنم و بار ديگر در جاى خودش قرار ميدهم.
هارون گفت: بفرست بياورند، على بن يقطين يكى از خدمت‏كارانش را فرستادند و گفتند: اكنون برويد و فلان صندوق را كه در فلان اطاق است باز كنيد و دراعه را بياوريد، غلام رفت و بلافاصله دراعه را آورد و در مقابل هارون گذاشت، هنگامى كه هارون بر دراعه نگريست ديد همان دراعه‏ايست كه خودش به على بن يقطين هديه كرده است هارون در اين هنگام به خشم آمد، و امر كرد دراعه را باز به جاى اولش مراجعت دادند، و به على بن يقطين گفت: اينك برويد راحت باشيد پس از اين گفتار هيچ كس را در باره تو قبول نخواهم كرد، و امر كرد مقدارى جوائز به على بن يقطين دادند، و مرد ساعى را هم هزار تازيانه بزنند، و چون پانصد تازيانه بر وى زدند از دنيا رفت.

(زندگانى چهارده معصوم عليهم السلام، عزیز الله عطاردی ، ص 411)