باز پنجره های ملکوت به بهانه ی دیگر گشوده شد

و چه عاشقانه می سراید : این الرجبیون ؟

چه خدای عاشقی که گناه می خرد و بهشت می فروشد و ناز بنده می کشد

.

کسانی که دل درگرو محبت خدا نهاده اند،

لحظه شماری می کنند تا با ورود به ماه رجب

و بهره مندی از برکات آن، به درک فیوضات ماه عظیم شعبان موفق شوند

و پس از آن بتوانند مدال لیاقت ورود به ضیافت الهی در ماه رمضان را دریافت نمایند.

مادردربیان نامت همچون قدر دانی ازشما کم می آورم مادر که نامت در آسمانها نیز آورده شده است میم مادرشروع مهربانیها مادر از زمان تولد است الف در آن آغاز صبوریها یی اوست ودر دال دنیایی است که به پای ما می ریزد وراء راضی بودن مادر دربرابرتقدیر خداوند است مادر چه کلمه ی زیبایی نمی دانم در وصفش چه بگویم فقط یه کلام وآن الهی سایه ات بر سرم باشد.
سعیده السادات میر رحیمی-  شهید بهشتی

کوک کن ساعت خویش!اعتباری به خروس سحری نیست دگر؛دیرخوابیده وبرخواستنش دشوار است.

کوک کن ساعت خویش!که مؤذن شب پیش دسته گل داده به آب ودرآغوش سحر رفته به خواب و دراین شهرسحرخیزی نیست وسحرنزدیک است

به پیش، عبور از تنهایی دستور واصله است. باید از خویش گدشت و به او رسید؛ باید پرواز را سریع تر آموخت و آن جاست،ببنید همه به آن سمت می روند، بالا، برای این آن را عروج نامیده اند.
از شهیدی شنیدم که می گفت: ” تا کسی از سیم خاردارهی نفس خود نگذرد از سیم خاردار های دشمن نمی تواند بگذرد".
تمرین رزمی شبانه در دستور کار همه است، اگر در دل شب از زیر سیم خاردارهای نفس نگذریم دم صبح تیربارچی شیطانهمه بچه ها را  قلع و قمح می کند. از دل شب استفاده کنید، سلاح گریه در دستانتان است ، کمی سرا کج کنیداز زیر سیم خاردارها گذشته اید.
هنوز صدای یا حسین بچه ه در گوشم هست، وقت خدا حافظی نجوای عاشقانه « التماس دعا»، این جمله چقدر آشناست، همه بهم این را می گفتند؛ ولی براستی چرا آنانکه می پرند گویی این را فراموش می کند!
بخودم می گویم: حق دارند، آنطرف این سیم خاردارهای خشن آنقدر جذاب است که دیگر مدهوشی اجازه نمی دهد کسی این بی سر و پا  را یاد کند. هر چه بخواهی هست، آنقدر فضای برای « یا حسـین» گفتن هست…!    جای ما خالی.
و به این می اندیشم، جای من اینجا نیست، گویا وقت آمدن تِرَن را اشتباه سوار شدم …
اما نه ، گویا میان راه خواب مرگ مرا فراگرفته ، خط شهادت را سوار نشدم
و هر چه غصه بخورم فایده ای ندارد، باید از اول سوار تِرن شوم.
ای کاش این بار دیگر در تقاطع شهادت که بای خط عوض کنم خواب نباشم…
کلب الحسین ع