ای خدای بزرگ معنی زندگی را نمی فهمم  چیز هایی که برای دیگران لذت بخش است مرا خسته می کند
اصلا دلم از همه چیز سیر شده است حتی از خوشی ولذت متنفرم  چیز هایی که دیگران به دنبال ان می دوند من از ان گریزانم
فقط یک فرشته ی اسمانی است که همیشه بر قلب وجان من سایه افکنده وهیچ گاه مرا خسته نمی کند فقط یک دوست قدیمی است که ازاول عمر با او اشنا شده ام هنوزم از مجا لست او لذت می برم فقط یک شربت شیرین.یک بوی خوب. یک نغمه ی دلنوازان وجود دارد که برای من همیشه مفرح است وان دوست قدیمی من غم است

به امیدآمدنش شاید که روزی غم های عالم برطرف گردد.

در ساحل دریای زندگی قدم می زدم
در همه جا دوردپا بود-ردپای من وخدا
به سخت ترین لحظات که رسیدم فقط یک ردپا بود !
گفتم خدایا تو در سخت ترین لحظات زندگی رهایم کردی!
ندا امد این ردپای من است که تورا بر دوش می کشیدم.

اوای باد انگار اوای خشکسالی است
بگذار تا نگویم تقدیر لا ابالی است
وقتی که مرگ انسان مانند سنگ باشد
دنیا به این بزرگی یک کوزه سفالی است
باید که مهربان بود باید که عشق ورزید
زیرا که زنده ماندن هر لحظه احتمالی است

از بزرگی پرسیدند زندگی خود را بر چه بنا کردی!گفت چهار اصل
1)دانستم رزق مرا دیگری نمی خورد پس ارام شدم
2)دانستم که خدا مرا می بیند پس حیا کردم
3)دانستم کار مرا کسی انجام نمی دهد پس تلاش کردم
4)دانستم که پایان کار مرگ است پس مهیا شدم

کاری ازلیلی کوهبنانی

خدایا مرا زنده نگهدار تا روزی که این پیامک را دریافت کنم:
ای اهل عالم ، یوسف زهرا آمد!

الهی توفیقم ده که بیش از طلب همدردی همدردی کنم
پیش از انکه مرا بفهمند دیگران را درک کنم
پیش از انکه دوستم بدارن دوست بدارم
زیرا در عطا کردن است که می ستانیم ودربخشیدن است که بخشیده می شویم ودر مردن است که حیات ابدی میابیم
لیلی کوهبنانی نژاد

توخدای منی…
خداوند بی نهایت است و لا مکان و بی زمان
اما به قدر فهم تو کوچک می شود
وبه قدر نیاز تو فرود می آید
وبه قدر آرزوی تو گسترده می شود
وبه قدر ایمان تو کارگشا می شود
و قدر نخ پیرزنان دوزنده باریک می شود. . .
پدر می شود یتیمان را و مادر
برادر می شود محتاجان برادری را
همسر میشود بی همسر ماندگان را
نور می شود در تاریکی ماندگان را
طفل می شود عقیمان را
امید می شود نا امیدان را
راه می شود گمگشتگان را
شمشیر می شود رزمندگان را
عصا می شود پیران را
عشق می شودمحتاجان به عشق را
خدا همه چیز می شود همه کس را
به شرط اعتقاد،به شرط پاکی دل
به شرط طهارت روح،به شرط پرهیز از معامله با ابلیس. . .
بشوئید قلب هایتان را از هر احساس نا روا
و مغزهایتان را از هر اندیشه خلاف
و زبان هایتان را از هر گفتار ناپاک
و دستهایتان را از هر آلودگی در بازار
و بپریزید از ناجوان مردی ها ،ناراستی ها،نامردمی ها
چنین کنید تا ببینید خداوند چگونه بر سفره شما با کاسه ای خوراک و تکه ای نان می نشیند،در دکان شما کفه ترازویتان را میزان می کند . در کوچه های خلوت شب با شما آواز می خواند.
مگر از زندگی چه می خواهید که در خدایی خدا یافت نمی شود؟