 موفقیت… قانون “لیاقت‌ها” و “رقابت‌ها” است…
 خدا با توست، اگر “بدانی؛… امید از توست، اگر “نرانی"…
 سهم من از “خوشبختی” دیگران… “خوشحالی” است…
 “نفس اعتماد"… باعث “اعتماد به نقش” است…
 به “صرفمان” است… که فعل توانستن را “صرف” کنیم…
 قبل از این‌که “مات” شوی… عینک “مات” خود را عوض کن…
 حرکت “زمین"… “زمینه” حرکت است…
 نقطه “شروع"… نقطه “شلوغ"…
 “قانع” بود… مسیرش بدون “مانع” بود…
 وقتی “گیرِ کارید"… کارایی را به “کار گیرید"…
 “پا” داشته باشی… “دست” خواهی یافت…
 وقتی “پاهایم"، “همدستی” کردند… قدم برداشتم…
 راه‌ها را “نمی‌یابم"… وقتی پاها با من راه “نمی‌آیند"…
 “خود” باش… نه “نخود” هر آش!
 اگر از این مرحله “رد شوی"… “رد نمی‌شوی"…
 “رژیم گرفتم"… دیگر “غصه نخورم"!
 وقتی “دستم را یافتم"… به هدف “دست یافتم"…
 اراده یعنی… “سعی و توان"، “سنگ تمام"…
 وقتی فکر “پا می‌گیرد"… پا “جان می‌گیرد"…
 مشخصا این “شخص” است… که شخصیت خود را “مشخص” می‌کند…

منبع:مجله موفقیت

در دوران کودکی امیلی، گاه اشخاص به او می‌گفتند که احساساتش مناسب موقعیت‌ها نیستند. برای مثال، در دوازدهمین سالروز تولدش، امیلی غمگین بود و برای پنهان کردن احساساتش تلاش نمی‌کرد. مادرش در مقام توصیه به او می‌گفت: «روز جشن تولدت است و باید خوشحال باشی. باید لبخند بزنی و روز خوشی داشته باشی.» یک بار هم وقتی مادربزرگ امیلی از دنیا رفت، مادرش به این دلیل که او در باغ بازی می‌کرد، به تندی به او پرخاش کرد: «نخند. مگر نمی‌دانی کسی مرده است؟ باید سوگواری کنی.»
در این مواقع و در بسیاری از موقعیت‌های دیگر، امیلی را به خاطر خودش بودن شماتت می‌کردند و او را به دلیل احساسات خودجوش سرزنش می‌کردند. هر بار این اتفاق می‌افتاد، امیلی گیج و سردرگم می‌شد و به همین دلیل نمی‌توانست به احساساتش اعتماد کند. او این مشکل را با خود به دوران بلوغ برد. برای انجام هر کاری ابتدا از دیگران نظرخواهی می‌کرد و اگر کسی از او چیزی می‌پرسید، جوابی برای گفتن نداشت. می‌گفت: «نمی‌دانم.» و بعد از دوستانش در این‌باره نظرخواهی می‌کرد. امیلی باید راه اعتماد کردن به خودش را می‌آموخت. باید یاد می‌گرفت که به مکنونات قلبی خود اعتماد کند.
در سی و دو سالگی تصمیم گرفت که عروسک بسازد و از طریق پست به فروش برساند. تمام عمر کارش دوخت و دوز بود. صدها عروسک برای دوستانش درست کرده بود و اکنون می‌خواست که این سرگرمی را حرفه‌ی خود کند.

اما افراد خانواده و دوستان نگرانش بودند. باید مبلغ بالایی سرمایه‌گذاری می‌کرد و تجربه هم نداشت و تضمینی هم در کار نبود که عروسک‌ها به فروش بروند. وقتی شمار بیشتری از دوستانش در مقام دلسرد کردن او حرف زدند، امیلی به تدریج از ذوق افتاد. به جای آن تصمیم گرفت دوباره به کالج برود و رشته‌ی دیگری بخواند. در همین زمان بود که یکی از دوستان امیلی به او پیشنهاد کرد برای مشاوره به من مراجعه کند.

بعد از اینکه مفصل درباره‌ی برنامه‌اش با او صحبت کردم، از او پرسیدم: «بدون توجه به مشکلات عملی و بدون توجه به نتیجه‌ای که به دست می‌آید، آیا اگر قرار باشد کاری انجام بدهی، این کار را انتخاب می‌کنی؟»
امیلی بدون لحظه‌ای درنگ پاسخ داد: «بله، عروسک تولید می‌کنم و آن را می‌فروشم.»

به پشتی صندلی‌ام تکیه دادم و با حیرت به او نگاه کردم، گفتم: «این روشن‌ترین پاسخی است که تاکنون از کسی شنیده‌ام.» خود امیلی هم از آشکاری پاسخی که داده بود حیرت کرده بود.
وقتی از او پرسیدم در این صورت چرا این کار را نمی‌کند، جواب داد: «من همیشه کاری را که دوستان و بستگانم توصیه می‌کنند انجام می‌دهم.»
سکوت برقرار شد.
به او گفتم: «مگر غیر از این است که برای انجام چنین کاری باید به خودت اعتماد کنی؟»
امیلی مدتی به زمین خیره شد و بعد گفت: «حق با شماست. مطمئن نیستم که بدون حمایت کسی بتوانم کاری انجام دهم.»
دری گشوده بودم و این گونه به امیلی فرصت داده بودم تا انتخاب کند به تنهایی راه برود. او تصمیم گرفت به توصیه‌ی من عمل کند. کسب‌وکارش به مراتب بیش از آنچه فکر می‌کرد، وسعت یافت. وقتی تعهد او نسبت به خودش ثابت شد، دوستان و بستگانش هم بر حمایت از او افزودند.
همان‌طور که زندگی امیلی نشان می‌دهد، اعتماد به غریزه و به پیام‌ها قدم بزرگی در جهت رشد و اعتلای معنوی است که راهتان را برای رسیدن به جایگاهی که در پیش دارید مشخص می‌سازد.

منبع:فکر نو

یبوست به معنای کاهش شمار دفعات اجابت مزاج نسبت به میزان عادی در طول هفته، یا خروج مدفوع سفت و خشک است که دفع آن مشکل است.

از جمله علل یبوست می‌توان به این علل اشاره کرد:

تغییرات در برنامه ورزشی، عادت غذایی یا برنامه مسافرت.
نرفتن به توالت در هنگامی میل به دفع باعث به حرکت در آوردن روده می‌شود.
نبود مقدار کافی فیبر یا مایعات در رژیم غذایی.
مصرف مکمل‌های ویتامینی به خصوص مکمل‌های آهن، کلسیم و برخی از داروهای ضددرد.
مشکلات زمینه‌ای مانند بارداری، مشکلات گوارشی، دیابت یا مشکلات تیروئید.

قال الباقر علیه السلام:
بنى الاسلام على خمسة اشیاء، على الصلوة و الزکاة و الحج و الصوم و الولایه.

اسلام بر پنج چیز استوار است، برنماز ، زکات ،حج ، روزه و ولایت (رهبرى اسلامى).

فروع کافى، ج 4 ص 62، ح 1

مردی خدمت رسول خدا صلی الله علیه وآله رسید وگفت :مرا از مکارم اخلاق آگاه کن.آن حضرت مکارم اخلاق را این گونه شمرد

1-عفو کردن کسی که به تو ست کرده است.

2-پیوند با کسی که از تو بریده است.

3-بخشش کسی که تو را محروم کرده است.

4-حق گویی،گرچه به ضرر توست.

بحار الانوار،ج66،ص369.

.امام على عليه السلام می فرمایند:

آفت عالمان، حبّ رياست است.

آفت زمام داران، ضعف سياست (تدبير) است.

آفت لشكر، سرپيچى از فرماندهان است.

آفت تمرين و رياضت، چيره شدن عادت است.

آفت رعيت، نافرمانى كردن است.

آفت پارسايى، كمىِقناعتاست.

آفت قاضيان، طمع است.

آفت اشخاص عادل، كمىِ پارسايى است.

آفت [شخص] شجاع، وا نهادن دورانديشى و احتياط است.

آفت قدرتمند، ناتوان شمردن دشمن است.

آفت بردبارى، خوارى است.

آفت بخشش، تأخير و تعلّل ورزيدن است.

آفت صرفه جويى، بخل است.

آفت هيبت و شكوه، شوخى است.

آفت جستجو، كامياب نشدن است.

منبع:میزان الحکم،ج1،ص180

یکی از راه‌های رسیدن به لقاءالله «نیکی و برّ به والدین» است؛ این راه،‌ طریقی است که انسان را به سرعت به مقاصد والا می‌رساند، چنانچه اولیای الهی در مواقعی که مشکلی برایشان ایجاد می‌شد، به محضر پدر و مادر می‌رسیدند و از ایشان درخواست دعا داشتند و در مواقعی که ایشان در قید دنیا نبودند به زیارت قبور ایشان رفته و درخواست دعا برای حل مشکل خود می‌کردند؛ بنابراین در خواست از پدر و مادر مانند درخواست از خداوند است.

شیخ انصاری، در مواقعی مشکلی برایشان بوجود می‌آمد، دست پدر و مادر را می‌بوسید و درخواست دعا از ایشان می‌کرد و با اینکه شیخ انصاری بزرگترین مرجع شیعه عصر خود بود، مانند یک نوکر و خادم با مادر خود صحبت می‌کرد و در خواست دعا داشت.

از ملاصدرا نیز نقل شده است که در مواقعی که مشکلات علمی برایشان نا حل می‌گشت، به زیارت حضرت معصومه (س) می‌رفت و روبروی حضرت از ایشان طلب حقیقت را می‌کرد و به سرعت آن مشکل برایش حل می‌گشت؛ اما نکته قابل تأمل این است که ملاصدرا قبل از عمل زیارت؛ ثواب این زیارت را تقدیم به مادرش می‌کرد.

بنابراین می‌توان گفت که نیکی به والدین طریق و راه میان‌بر است که اگر انسان متوجه آن نشود؛ راه سلوک را گم خواهد کرد.

مفسران قرآن کریم، در مورد نیکی به پدر و مادر سخن شگفت‌انگیزی را بیان فرموده‌اند؛ و آن اینکه تبعیت از والدین همانند تبعیت از الله تبارک و تعالی است؛ چرا که در قرآن بعد از تبیین توحید، بلافاصله نیکی به والدین را مطرح کرده است و شیخ طوسی از این گونه مهره‌چینی قرآن چنین نتیجه می‌گیرد که هیچ عملی به اندازه نیکی به والدین انسان را به خداوند نزدیک نمی‌کند.

برگرفته شده از درس اخلاق آیت الله قرهی