اومد روی یه صفحه ی کاغذ نوشت که « حاسبوا قبل ان تحاسبوا » ، یه کم پایین تر اسم چند تا گناه را ردیف کرد و جلوی اونها رو خالی گذاشت. بعدش هم برگه رو تکثیر کرد و و به هر کدوم از مربیا یه دونه داد . بهشون هم گفت : شبها بنشینید ،کاراتون رو بررسی کنید ببینید خدای نکرده چند تا دروغ گفتید ؟ غیبت چند نفر رو کردید ؟ تهمت زدید یا نه ؟ بدبینی داشتید؟کار های خوبتون چقدر بوده ؟ ….

خلاصه باید حواسمون به کارامون باشه ،سر هر ماه اگه یه نگاه به این برگه بندازیدحساب کار دستتون می یاد ….این کار شهید اللهیار جابری تأثیر زیادی روی مربیا گذاشت و خیلی چیزا رو عوض کرد.

یاد شهدایمان بخیر…..یاد آنان که پر کشیدند و به معشوق رسیدند…..یاد آن سبکبالان بی ادعا…..     یاد همان ها که دل به یادشان آتش می گیرد و فوران می کند از عشق….و از درد فراق…..کاش …ای شهدا …دستمان را می گرفتید…..تا ما هم از این زمین خاکی کنده شویم و به ملکوت وصل ….تا به وصال اربابمان حسین برسیم….و نظر کنیم به وجه الله …

به رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) گفتند:
فلان جوان که در نماز جماعت شما حاضر می‌شود چشم‌چران است و به نامحرم نگاه می‌کند.
حضرت فرمود: او را به حال خود واگذارید که این نماز جماعت سبب ترک این عادت زشتش می‌شود.
بعد ازمدتی به پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) خبر دادند که آن جوان موفق به توبه از آن عادت زشت شده است.

منبع:سرود شگفتن_اندیشه قم

ما آمده ا یم زندگی کنیم تا قیمت پیدا کنیم نه اینکه با هر قیمتی زندگی کنیم .

زندگی ما حکایت یخ فروشی است که از او پرسیدند : فروختی ؟ گفت : نه ولی تمام شد !

جملات قصار آیت الله بهجت

فضیل بن عیاض یکى از دزدان معروف بود به طورى که مردم از دست او خواب راحت نداشتند.

یک شب از دیوار خانه اى بالا مى رود روى دیوار مى نشیند تا به قصد ورود در منزل پایین برود.

اتفاقا آن خانه از مرد عابد و زاهدى بود که شب زنده دارى مى کرد نماز شب مى خواند، دعا مى خواند اما در این لحظه به قرآن خواندن مشغول بود صداى حزین قرآن خواندنش به گوش مى رسید، ناگهان این آیه را تلاوت کرد:

الم یاءن للذین آمنوا تَخشع قلوبهم لذکر اللّه آیا وقت آن نرسیده که مدعیان ایمان قلبشان براى خدا نرم و آرام شود؟ یعنى تا کى قساوت قلب ، تا کى تجرى عصیان ، تا کى پشت به خدا کردن ؟ آیا وقت رو برگرداندن از گناه و رو کردن به سوى خدا نرسیده است .

فضیل بن عیاض همین که این آیه را روى دیوار شنید، انگار به خود او وحى شد، گویى مخاطب شخص او است ، لذا همانجا گفت : خدایا چرا چرا وقتش رسیده است و همین الان هم موقع آن است .

از دیوار پایین آمد و بعد از آن دزدى ، شراب ، قمار، و هرچه را که احیانا به آن مبتلا بود کنار گذاشت . از همه هجرت کرد از تمام آن آلودگیها دورى گزید، تا حدى که برایش مقدور بود اموال مردم را به صاحبانش پس داد، حقوق الهى را ادا کرد و کوتاهى هاى گذشته را جبران نمود. تا بجایى که بعدها یکى از بزرگان گردید، نه فقط مرد با تقوایى شد بلکه مربى و معلمى نمونه براى دیگران گردید.

پس او یک مهاجر است ، زیرا توانسته است از سیئات و گناهان دورى گزیند، با این منطق همه توبه کاران دنیا مهاجرند

منبع: گفتارهاى معنوى ، ص 228 - 226

نقطه‌ى ديگرى كه دشمن روى آن تلاش مى‌كند، روحانيت است. روحانيون چون در بين مردم محبوبيت و نفوذ و شخصيت داشتند، توانستند در دوران اختناق، پيام مبارزه را تا اعماق جامعه پيش ببرند و همه را از نظرات امام مطلع كنند. روحانيت مبارز اين كار را كرد. مردم، روحانيت را دوست مى‌داشته‌اند و به آنها اعتماد دارند. اين اعتماد و ابراز محبت به روحانيون در كشور ما، يك سنت مربوط به طول قرنهاست. روحانيت اسلام در داخل كشور ما، متكى به مردم است و هيچ وقت وابسته به قدرتها نبوده است. امروز هم روحانيون به هيچ قدرتى وابسته نيستند و صددرصد مردمى‌اند. مردم ما هميشه قداستى براى روحانيت قائل بوده‌اند و بحمدالله، امروز هم قائلند. مردم، روحانيت را مجموعه‌اى پاك و سالم و قابل اعتماد مى‌دانند. مى‌بينيم دشمن، از تجربه‌هاى خود در اين زمينه، استفاده مى‌كند. دشمن مى‌فهمد كه بايد روحانيت را در چشم مردم، از حيثيت و اعتبار انداخت. همه‌ى تلاششان اين است! تبليغات مى‌كنند، دروغ مى‌گويند، اگر مسأله كوچكى را در جايى پيدا كنند، چندين برابر بزرگ مى‌كنند و براى اين‌كه روحانيت را از چشم مردم بيندازند، خوبيها و گذشتها و فداكاريها را نمى‌گويند. علم و دانش روحانيت را انكار مى‌كنند و تقواى آنها را منكر مى‌شوند؛ همچنان كه پنجاه سال، در دوران رژيم پهلوى هم از اين كارها مى‌شد. روحانيت، كه مجموعه‌اى علمى و تقوايى است، به وسيله بلندگوهاى رژيم پهلوى، فاقد علم و تقوا معرفى شده بود. امروز هم همان تبليغ كذا انجام مى‌گيرد. اينها مجموعه كارهايى است كه دشمن انجام مى‌دهد.

بیانات مقام معظم رهبری1371/11/18

كشاورزي الاغ پيري داشت كه يك روز اتفاقي توي يك چاه بدون آب افتاد. كشاورز هر چه سعي كرد نتوانست الاغ را از تو چاه بيرون بياورد. براي اينكه حيوان بيچاره زياد زجر نكشد، كشاورز و مردم روستا تصميم گرفتند چاه را با خاك پر كنند تا الاغ زود تر بميرد و زياد زجر نكشد.

مردم با سطل روي سر الاغ خاك مي ريختند اما الاغ هر بار خاكهاي روي بدنش رو مي تكاند و زير پايش مي ريخت و وقتي خاك زير پايش بالا مي آمد سعي مي كرد روي خاكها بايستد. روستايي ها همينطور به زنده به گور كردن الاغ بيچاره ادامه دادند و الاغ هم همينطور به بالا آمدن ادامه داد تا اينكه به لبه چاه رسيد و بيرون آمد.

ادامه »