??) ارتباط خود را با کلمه «من» شروع کنيم:
اگر در ارتباط با ديگران مسأله اي پيش آمده ابتدا مشخص کنيم چه کسي بيش از ديگران ناراحت شده و آن گاه پيام را با کمله «من» و بدون مقصر دانستن يا سرزنش ديگران بيان کنيم، مثلاً : « من امروز خسته ام، لطفاً صداي ضبط صوت را کم کنيد».
??) روشن، کوتاه و گزيده سخن بگوييم:
عموماً پرحرفي و زياد سخن گفتن نه تنها به ارتباط بهتر کمتر نمي کند بلکه مانع از ارتباط هم مي شود.
به فرمايش امام علي عليه السلام : «خير الکلام ما قل و مادلّ» بهترين کلام سخن کوتاه و گزيده است.
??) نيازهاي ديگران را در حد ممکن برآورده کنيم : براي برقراري ارتباط بهتر با ديگران متوجه نيازهاي اساسي زيستي، رواني، عاطفي و اجتماعي اطرافيان خود باشيم و با برآورده کردن نيازهاي آنها در حد توان خود به سوي برقراري ارتباط بهتر با آنها گام برداريم.
«کونو دعاه الناس بغير السنتکم کونو دعاه الناس باعمالکم» )حضرت محمد(ص)(
??) صحبت با ديگران را خوب شروع کنيم: سلام و احوالپرسي و مقدمه چيني در آغاز صحبت با ديگران مي تواند ما را در برقراري ارتباط بهتر کمک کند.

?) شخصيت افراد را از رفتارشان جدا کنم:
اگر رفتار طرف مقابل براي ما قابل قبول نبود براي برقراري ارتباط مؤثر بهتر است فقط همان رفتار ناپسند او را زير سؤال ببريم نه کل شخصيت او را ، به کسي که خطايي کرده نگوييم تو تنبل، کودن، بي عرضه و … هستي، چرا که اين عمل ما را از برقراري ارتباط جهت انتقال پايم اصلي بازمي دارد.
??) خوب گوش دهيم :
در برقراري ارتباط موثر با ديگران خوب گوش کردن (گوش دادن فعال) به حرفهاي طرف مقابل علاوه بر يک مهارت، يک هنر است وقتي کسي با ما حرف مي زند بايد سعي کنيم در چشمهايش نگاه کنيم و احساسات بيان شده او را درک کرده و با حرکت چشم، ابرو و … به او نشان دهيم که مشتاقانه به سخنان او گوش مي دهيم، از ارائه راه حل، نصيحت، قضاوت کردن و دستور دادن اکيداً بپرهيزيم چون اينها همه جزء سدها و موانع ارتباطي به شمار مي آيند.
??) ديگران را بدون قيد و شرط بپذيريم :
ديگران را همان گونه که هستند بپذيريم و سعي نکنيم آنها را در قالب انتظار و خواسته خود شکل دهيم.

استخاره با تسبیح که آقا امام زمان عج به مرحوم آیت الله مرعشی تعلیم فرموده اند عبارت است از:

. در رابطه با استخاره سخن به میان آمد. ‏فرمود:

اى سید با تسبیح به چه نحو استخاره مى‏كنى؟

گفتم: سه مرتبه صلوات مى‏فرستم و سه مرتبه‏ مى‏گویم: «استخیر الله برحمتة خیرة فى عافیة‏» پس‏ قبضه‏اى از تسبیح را گرفته مى‏شمارم، اگر دو تا بماند بد است و اگر یكى ماند خوب است.

فرمود: این استخاره، دنباله ای دارد كه به ‏شما نرسیده و آن این است كه هرگاه یكى باقى ماند فورا حكم به خوبى استخاره ندهید. بلكه دوباره ‏بر ترك عمل، استخاره كنید. اگر زوج آمد كشف مى‏شود استخاره اول خوب است. اما اگر یكى آمد كشف مى‏شود كه استخاره اول میانه است

اما به فكر امروز خودمان كه نگاه می‏كنیم می‏ بینیم عمل به عناوین و اسامی مختلف تحقیر می ‏شود می‏ بینیم ملت ما به چیزی كه اعتنا ندارد عمل است مثلا پیش خودش خیال می‏ كند كه اگر بتوانم در حرم حضرت‏ رضا علیه السلام یا در حرم امام حسین علیه السلام یك جا قبری پیدا كنم، این جانشین همه چیز حساب می ‏شود این كجا و فكر اسلام كجا! آیا مردمی كه‏ فكر می ‏كنند كه اگر در عمرشان هر كار كردند، كردند، ولی بعد از فوتشان‏ در پائین پای حضرت رضا علیه السلام دفن شدند، همه كارها یكجا نادیده‏ گرفته خواهد شد، روی سعادت را می‏ بینند؟ فكر نمی‏ كند كه اگر تو در پائین‏ پای حضرت رضا علیه السلام می‏خواهی دفن شوی هارون الرشید هم در پائین پای‏ حضرت رضا علیه السلام مدفون است، پس یكی از كسانی كه باید از مجازات‏ الهی مصون بماند هارون الرشید است پس چرا وقتی كه از بالای سر حضرت‏ می‏خواهی رد شوی می‏ گوئی بر هارون و مأمون لعنت این را می‏ گویند یك فكر مسخ شده و مرده اینكه می‏ گوئیم احیاء تفكر اسلامی، یكی از مواردش این‏ است كه در مسئله عمل، فكر ما باید زنده بشود باید بفهمیم اسلام دین‏ عمل است، دین وابستگی‏های خیالی نیست.

حق و باطل/ استاد شهید مرتضی مطهری

?) کوشش غيرمستقيم مؤثر است :
براي مثال در جلسه اي برگه هايي که پشت آنها پيام هايي مفيد و هدفمند نوشته شده بود به عنوان کاغذ يادداشت بين اعضاء توزيع شد، با وجود اينکه به افراد توصيه اي براي خواندن مطالب نشده بود، اما همه اعضاي جلسه پيام ها را خوانده بودند!
?) مقاومت ديگران را درک کنيم:
اگر ضمن تلاش، براي ارتباط با فرد مقابل، او از خود مقاومت نشان داد و عباراتي از اين قبيل به کاربرد: تو مرا درک نمي کني، به او بگوييم «من احساس شما را مي فهمم، اگر دوست داري درباره اش صحبت کنيم».
?) هميشه «برد، برد» بيافرينيم:
اگر بپذيريم همه انسانها در حال تغيير و تحول اند، مي بينيم براي برقراري ارتباط مؤثر بهتر است قصد و نيت هايمان را خير کرده و به سويي حرکت کنيم که دو طرف برنده باشند. براي رسيدن به اين هدف بايد مدام از خود بپرسيم که در اين ارتباط، من براي او چه فايده اي دارم. يا چرا بايستي ديگران براي من کاري را انجام دهند!؟
پاسخ به اين سؤال مي تواند ارتباط ما را با ديگران موثر نمايد. هميشه در برقراري ارتباط با ديگران به روشي عمل کنيم که دو سر برنده باشيم، هيچ بازنده اي نداشته باشيم، برد، برد بيافرينيم

قال رسول الله صلى الله عليه و آله :

من سلك طريقا يطلب فيه عما سلك الله به طريقا الى الجنة .(150)
كسيكه راهى را براى فرا گرفتن علم برود خداوند راه بهشت را براى او آسان مى گرداند.

كسى كو در طريق علم كوشد ****لباس طالبان علم پوشد
خدا بهرش نمايد سهل و آسان ****بجنت خادمانش حور و غلمان

?) آدم ها را دوست داشته باشيم :
ما با کساني که دوستشان داريم راحت تر به نتيجه مي رسيم بنابراين براي برقراري ارتباط مؤثر لازم است به اصول ديگران احترام بگذاريم حتي اگر آنها را قبول نداريم، با اين کار محبت و دوست داشتن خود را به آنها نشان مي دهيم.
?) باور اينکه هم من خوبم هم شما خوبيد :
توماس هريس در کتاب «وضعيت آخر» چها روضعيت را در ارتباط فرد با ديگران مطرح مي کند، از جمله :
من خوبم تو خوب نيستي.
باور اين وضعيت موجب احساس مقابله ، تلافي و دعوا مي شود و مانع ارتباط است.
من خوب نيستم ، تو خوب هستي.
باور اين وضعيت موجب احساس حقارت و کوچکي شده و مانع ارتباط است.
من خوبم، شما هم خوبيد
تنها باور اين وضعيت است که مي تواند موجب برقراري ارتباط مؤثر با ديگران شود