(بدان اي طالب مقام قرب كه) گرسنگي را براي سالك، فوايدي است در تكميل نفس و معرفت پروردگار كه از شمار بيرون است و در فضايل آن در اخبار و روايات چيزهاي عظيم و بزرگي ذكر شده است… از پيغمبراكرم(ص) مروي است كه فرمود: «جانهاي خويشتن را به وسيله گرسنگي و تشنگي به مجاهده واداريد، زيرا اجر در اين كار مانند اجر جهاد كننده در راه خداست، و همانا عملي در نزد خدا محبوب تر از گرسنگي و تشنگي نيست.» (المحجه البيضاء، ج5، ص146) و نيز فرمود: «در روز قيامت منزلت آن كسي از شما در نزد خدا بيشتر است كه گرسنگي او طولاني تر درباره خداي سبحان، تفكر بيشتري كرده باشد. (همان) و نيز به اسامه فرمود: «اگر بتواني وقتي ملك الموت براي قبض روح تو بيايد، شكمت گرسنه و جگرت تشنه باشد، اين كار را بكن، زيرا به اين كار، شريف ترين منازل و مقام ها را ادراك مي كني و با پيامبران هم منزل مي شوي و فرشتگان به ورود روح تو خرسند مي شوند و خداوند جبار بر تو درود و صلوات مي فرستند.» (بحارالانوار، ج39، ص258) و نيز فرمود: «دلهاي خود را گرسنه و بدن هاي خود را برهنه بداريد، شايد دلهاي شما خداي عزوجل را ببيند.»
(المحجه البيضاء، ج5، ص841) و در حديث معراج است كه خداوند (خطاب به پيامبرش (ص) فرمود: يا احمد (ص) آيا مي داني كه ميراث و حاصل روزه چيست؟ عرض كرد: نه پروردگارا، نمي دانم. خداوند فرمود: ميراث و حاصل روزه، كم خوري و كم گويي است، سپس خداوند در رابطه با حاصل سكوت انديشمندانه فرمود: «سكوت مورث حكمت مي شود، و حكمت، مورث معرفت و معرفت، مورث يقين است، و چون بنده به مرتبه يقين برسد، باكي ندارد و برايش فرقي نمي كند كه روزگار را به سختي بگذراند يا به آساني؟! و اين مقام صاحبان رضاست… (ارشادالقلوب، ج1، ص032)