در درجه اول، بايد نحوه تفکر و نگرش خود را تغيير دهيم. بايد در خودمان انگيزه ايجاد کرده و اثرات منفي حسادت را به خود يادآوري کنيم. بايد متوجه منافع حسادت نکردن باشيم؛ منافعي مانند داشتن يک زندگي توأم با آسايش. سبکي و زشتي اين ضعف و حرکات ناشي از آن را مرتبا به ياد آوريم. به خودمان تلقين کنيم که هرگز نسبت به هيچ‌کس حسادت نکنيم. به نعمت‌ها و امتيازها و نقاط مثبت خودمان بيشتر توجه کنيم. روي ارزش‌ها تعمق کنيم و از خودمان بپرسيم که اصلا موضوع مورد فکر ما چه‌قدر ارزش دارد؟ با کار کردن روي عدم دلبستگي، حسادت خودمان را فرو بنشانيم. به عدالت خداوند و استحقاق خودمان بينديشيم. از رقابت‌هاي بي‌ثمر بپرهيزيم. وقتي دچار حسادت مي‌شويم آن را مديريت کنيم؛ به اين ترتيب که توانايي‌هاي خودمان را شناخته و در جهت آن حرکت کنيم و اگر نتيجه‌اي حاصل نشد، از روان‌شناس يا روان‌پزشک کمک بگيريم تا مشکل‌مان ريشه‌يابي و راه‌‌هاي رفع آن روشن شود.
منبع:www.salamat.com