بخش سوم

اگر چه موقت دست از علی برداشتند و رهایش کردند .

 وتو تا پدر را به خانه نیاوردی ، نیامدی . ولی چه آمدنی ، روح وجسمت غرق جراحت بود .

و من نمی دانم کدام توان ، تو را برپا نگاه داشته بود.

تو از علی خسته تر ، علی از تو خسته تر . تو از علی مظلوم تر ، علی از تو مظلوم تر .

هر دو به خانه آمدید ولی چه آمدنی .

تو چون کشتی شکسته پهلو گرفتی .

قبول کن که غم عاشورا هر چه باشد ، به این سنگینی نیست .

پدر به هنگلم تغسیل ، روی تو را خواهد دید و بازوی تو را و پهلوی تو را .

و پدر را از این پس هزار عاشوراست.