اول برج است ، به خانه می روم با جعبه شیرینی در دست.

چشم هایم خیس است ، و در حسرت آن خروس قندی هستم که سالها پیش ، روزی پدرم با چهره ای خندان به من داد اما آن را پس دادم و گفتم : این هم شد شیرینی ؟

چشمان پدرم خیس شد .

www.dastanak.com