اسوه بودن امام حسين عليه السلام در تمام زمينه‏ هاى فردى، اجتماعى، سياسى، نظامى، فرهنگى و اعتقادى تجلى و تبلور دارد.

امام حسين عليه السلام عصاره رسالت و ميوه درخت امامت ‏است كه سيره اخلاقى او مى‏تواند ترسيم كننده ارزشهاى والاى قرآنى باشد.
اعتلاى شخصيت اخلاقى امام حسين عليه السلام و استقلال شخصيت‏سياسى اجتماعى آن حضرت، انعكاس گسترده‏اى در جامعه اسلامى آن روز داشت; به گونه‏اى كه دشمنان و مخالفان وى نيز آن را باور داشتند;
به اين جمله كه از زبان معاصران آن حضرت نقل شده، بنگريد: معاويه به فرزندش يزيد چنين سفارش كرد: «حسين احب الناس الى الناس‏» حسين محبوب‏ترين چهره مردمى است.

و نيز وليدبن عتبه، والى مدينه به عبيدالله بن زياد نوشت: «حسين به عراق روى آورده است.
او فرزند فاطمه و فاطمه دختر پيغمبر صلى الله عليه و آله است. بترس از آن كه كمترين ناگوارى به او برسانى و اگر با او بد رفتارى كنى، مردم به تو و قبيله‏ات مى‏شورند و هيچ كس از خاصه و عامه تا ابد آن را فراموش نخواهد كرد.»

اين دو نمونه گواه اين نكته است كه: امام حسين عليه السلام به عنوان يك انسان وارسته و فرزانه در عصر خودش مطرح بوده و سيره و روش آن حضرت برهمگان روشن و معلوم بوده است.