یکی از راه‌های رسیدن به لقاءالله «نیکی و برّ به والدین» است؛ این راه،‌ طریقی است که انسان را به سرعت به مقاصد والا می‌رساند، چنانچه اولیای الهی در مواقعی که مشکلی برایشان ایجاد می‌شد، به محضر پدر و مادر می‌رسیدند و از ایشان درخواست دعا داشتند و در مواقعی که ایشان در قید دنیا نبودند به زیارت قبور ایشان رفته و درخواست دعا برای حل مشکل خود می‌کردند؛ بنابراین در خواست از پدر و مادر مانند درخواست از خداوند است.

شیخ انصاری، در مواقعی مشکلی برایشان بوجود می‌آمد، دست پدر و مادر را می‌بوسید و درخواست دعا از ایشان می‌کرد و با اینکه شیخ انصاری بزرگترین مرجع شیعه عصر خود بود، مانند یک نوکر و خادم با مادر خود صحبت می‌کرد و در خواست دعا داشت.

از ملاصدرا نیز نقل شده است که در مواقعی که مشکلات علمی برایشان نا حل می‌گشت، به زیارت حضرت معصومه (س) می‌رفت و روبروی حضرت از ایشان طلب حقیقت را می‌کرد و به سرعت آن مشکل برایش حل می‌گشت؛ اما نکته قابل تأمل این است که ملاصدرا قبل از عمل زیارت؛ ثواب این زیارت را تقدیم به مادرش می‌کرد.

بنابراین می‌توان گفت که نیکی به والدین طریق و راه میان‌بر است که اگر انسان متوجه آن نشود؛ راه سلوک را گم خواهد کرد.

مفسران قرآن کریم، در مورد نیکی به پدر و مادر سخن شگفت‌انگیزی را بیان فرموده‌اند؛ و آن اینکه تبعیت از والدین همانند تبعیت از الله تبارک و تعالی است؛ چرا که در قرآن بعد از تبیین توحید، بلافاصله نیکی به والدین را مطرح کرده است و شیخ طوسی از این گونه مهره‌چینی قرآن چنین نتیجه می‌گیرد که هیچ عملی به اندازه نیکی به والدین انسان را به خداوند نزدیک نمی‌کند.

برگرفته شده از درس اخلاق آیت الله قرهی