سلام ترک خورده اک را از اعماق قلب خسته ام به شما

تقدیم می کنم .

می دانم هم حالتان و هم جایتان خوب است .

اگر از احوالات بی رمق زندگی دنیوی ما خواسته باشید

ملالی هست .

به خاطر دوری از راه و سیره ی حسینی شما .

راستی چه خبر ؟!

ما که از آن دوران طلایی شما چیزی به یاد نمی آوریم چون آن

موقع کودکی بیش نبودیم .ولی شنیدم که شما تنها سوپر

استارهایی هستید که هیچ وقت کهنه نمی شوید .

نقش اول عشق و شهادت و مردانگی در صحنه ی دنیا و آخرت

به شما می آید .

عکس و نام هایتان نه تنها در زمین بلکه دائما در مجله عرش

رحمانی جلوه گری می کند .

حرف های ما از جنس دلتنگیست . آه که چقدر درد و دل کردن

با شما آدم را سبک می کند و از طرفی بغض شرمندگی اشکهای

خجالت را لو می دهد .

نوشتن نامه به شما شهدا فقط بهانه ایست که بگوییم شهدا در

حق ما دعا کنند . خیلی وقت است که مین های گناه در دلمان

عمل کرده و روحمان زخمی از ترکش های آنان است.

سنگرهایی را که با یاد خدا و ذکرش در مسیر زندگیمان درست

کرده بودیم ، شیطان بیکار ننشسته و با خمپاره وسوسه آ نها

را یکی یکی نشانه رفت .

دعایمان کنید …

در آخر ببخشید که نتوانستیم در خط مقدم عمل به وصیت های

شما و مقابله با هوای نفس بمانیم و ایستادگی کنیم و از

سرزمین ایمانمان دفاع کنیم .

شهدا دعایمان کنید ……

به قلم  زینب کمالی