عنوان پایان نامه :نگاه از منظر آیات وروایات

پژوهشگر: فاطمه جعفری ندوشن

استاد راهنما: سرکار خانم سکینه ساروخانی

استاد داور :سرکار خانم پروانه نخعی

چکیده

آیا نگاه به عنوان یکی از ابزارهای شناخت انسان را به مقام قرب الهی می رساند؟چشم یکی از نعمت های الهی است که با استفاده از آن انسان حقایق عالم طبیعت را درک می کندو یکی از مهم ترین راه ها برای دست یابی به علم ودانش بشری می باشد.

انسان که موجودی دارای اختیار است گاهی مطابق دستورات الهی از این ابزار به درستی استفاده می نماید و به شناخت ومعرفت الهی (خداشناسی)دست می یابد .با توجه به صریح آیات وروایات نگاه به موجودات وپدیده های اطراف که با تامل ودقت همراه باشد،انسان را به خدا شناسی می رساند و از این رو دربرخی از روایات نگاه سازنده وصحیح به عنوان عبادت معرفی شده است ولذا این نگاه سازنده است که انسان را از رذایل ونفسانیات دنیایی دور می سازدودیدگان انسان را به حقایق فراسوی طبیعت روشن می سازد واین مقام بندگی انسان و سیر الی الله است.

گاهی انسان بر اساس هواهای نفسانی وشیطانی خود ،از این ابزار به درستی بهره نمی برد. نگاه های ممنوع ومذموم ،کنترل نکردن نگاه ودقت نداشتن بر این مسئله باعث می شود انسان از مقام بندگی سقوط نماید به طوری که با تکرار نگاه های ممنوع موجبات بدبختی وشقاوت خود را در دنیا وآخرت فراهم می نماید.

در این نوشتار برخی از مصادیق نگاه های(سازنده وممنوع) بیان شده وسپس با اشاره به آثار این دو نوع نگاه راهی را برای شناخت بیشتر پیرامون این موضوع ذکر نموده ایم وبا توجه به مسائل مطرح شده ثابت نمودیم که یکی از راه های رسیدن به معرفت وسیر الی الله استفاده صحیح از چشم می باشد.

کلید واژه

نگاه سازنده،نگاه ممنوع،چشم،نظر،عین،بصر